"33" τριαντατρία - eBooks4Greeks.gr
"33" τριαντατρία - eBooks4Greeks.gr
"33" τριαντατρία - eBooks4Greeks.gr
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Microstory | Νιόβη Λύρη<br />
και θυμό, ενώ το πλάσμα με το πλοκάμι στο κεφάλι και το λέπι στην ουρά<br />
γλιστράει στο νερό αντίστροφα, προς το μέρος του –και προς την ακτή:<br />
«Έλα, με ακολούθησε μέσα, κοίτα πώς κολυμπάει! Μπράβο!»<br />
Εκείνος συνεχίζει χωρίς ανάσα, και καθώς πλησιάζει βλέπουμε μαζί<br />
του: φαίνεται μόνο ένα κεφαλάκι κάτω από τα αστέρια. Γελάει. Πάνω και<br />
μέσα στη θάλασσα, την ατέλειωτη υγρή προέκτασή του, βλέπει χρώματα,<br />
σχήματα, φιγούρες και γελάει. Την ίδια ώρα ο άντρας ανακαλεί από το<br />
σκοτάδι ό,τι τον έκανε να φοβάται. Ετοιμάζεται να σχηματίσει με λέξεις<br />
φοβερές εικόνες, άγνωστες ακόμα στο παιδί - κι ωστόσο δεν είναι σίγουρος,<br />
νιώθει ένα θηρίο μέσα του μα το νιώθει και άχρηστο, γελοίο. Τι<br />
εξυπηρετεί αυτός ο φόβος; Να μη φεύγει το παιδί μόνο του; Μα δεν έφυγε<br />
μόνο του, ακολούθησε τη Στέλλα.<br />
Ο άντρας είναι τώρα στο ένα μέτρο, έτοιμος, καθώς δεν βρίσκει τα<br />
λόγια, να πιάσει, να αρπάξει με βία. Μια στιγμή πριν αντικρίσει την<br />
πρώτη του τρομακτική εικόνα νύχτας (το αγριεμένο από τον ίδιο το φόβο<br />
του πρόσωπο του πατέρα) το παιδί συνεχίζει να γελάει, άφοβο μέσα στο<br />
σκοτάδι, να εξερευνά τα ονειρικά πλάσματα που κολυμπάνε μαζί του στην<br />
άδολη θάλασσα - εξ ίσου άδολη τουλάχιστον τη νύχτα όσο και τη μέρα.<br />
Και τότε ο άντρας κατάλαβε. Κοίταξε τη μικρή θεότητα, έκπληκτος από<br />
την απλή αλήθεια: το σκοτάδι δεν έκρυβε ποτέ τίποτε άλλο, παρά μόνο<br />
φοβισμένους ή απειλητικούς (που είναι το ίδιο) ανθρώπους. Αλλά εδώ δεν<br />
υπάρχουν τέτοια, εδώ το μόνο μαγικό πλάσμα της νύχτας είναι η Στέλλα.<br />
Άφησε το παιδί να πιαστεί επάνω του και το ρώτησε ήρεμα γιατί έφυγε.<br />
Εκείνο ζάρωσε το χειλάκι, ένιωσε την ύβρη της ελευθερίας, μα ήταν μόνο<br />
για λίγο. Έπειτα έμειναν μαζί στη θάλασσα, τη ζεστή και φιλική. Το<br />
σκοτάδι ήταν βελούδινο πέπλο που χάιδευε τις συνειδήσεις φέρνοντας προς<br />
την επιφάνεια τα κρυμμένα και οι δύο νικητές κολύμπησαν κι έπαιξαν μέχρι<br />
που η αυγή άγγιξε την πλάτη του νερού, όπου, απλωμένα ως τον ορίζοντα,<br />
άμορφα μα υποσχόμενα μυριάδες μορφές, χόρευαν σε απαλούς κυματισμούς,<br />
γιγάντια γενναιόδωρα σελάχια, τα χρώματα της νύχτας.<br />
8 | Τ α χ ρ ώ μ α τ α τ η ς νύχ τ α ς