plik pdf 8.00MB - Polska Izba Inżynierów Budownictwa

prawo
Kalendarium
Wrzesień
9.09.2009 Projekt ustawy o zmianie ustawy o gwarancji zapłaty za roboty budowlane
W dniu 9 września br. odbyło się w Sejmie, w Komisji Infrastruktury, pierwsze czytanie senackiego projektu ustawy
o zmianie ustawy o gwarancji zapłaty za roboty budowlane. Projekt ma na celu dostosowanie ustawy z dnia 9 lipca
2003 r. o gwarancji zapłaty za roboty budowlane (Dz.U. Nr 180, poz. 1578 ze zm.) do wyroku Trybunału Konstytucyjnego
z dnia 27 listopada 2006 r., sygn. akt K 47/04, stwierdzającego niezgodność art. 4 ust. 4 oraz art. 5 ust.
1 i 2 ustawy z konstytucją. Projekt zakłada m.in., że koszty udzielenia gwarancji zapłaty będą ponosili w równych
częściach inwestor oraz wykonawca robót budowlanych. Określono 30-dniowy termin na złożenie gwarancji zapłaty
przez inwestora, po tym terminie wykonawca będzie uprawniony do wstrzymania się od wykonywania robót
i oddania obiektu inwestorowi. Po wyznaczeniu dodatkowego, nie krótszego niż 7 dni, terminu do udzielenia
gwarancji zapłaty i jego bezskutecznym upływie wykonawca będzie mógł odstąpić od umowy z winy inwestora.
Projekt przewiduje także, że wykonawca robót będzie mógł żądać od inwestora gwarancji zapłaty w każdym czasie
do wysokości ewentualnego roszczenia z tytułu wynagrodzenia wynikającego z umowy.
15.09.2009
weszło w życie
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 7 września 2009 r. w sprawie pomocy na projekty
w zakresie transportu intermodalnego w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko
na lata 2007–2013 (Dz.U. Nr 150, poz. 1212)
Rozporządzenie określa szczegółowe przeznaczenie, warunki i tryb udzielania pomocy na wsparcie projektów w zakresie
transportu intermodalnego, na liniach kolejowych i w portach morskich w ramach Programu Operacyjnego
Infrastruktura i Środowisko na lata 2007–2013. O pomoc mogą ubiegać się zarządy portów morskich oraz przedsiębiorcy
z państw członkowskich Unii Europejskiej, którzy wykonują lub zamierzają wykonywać na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej działalność gospodarczą w zakresie transportu intermodalnego. Pomoc może być udzielona na
budowę, przebudowę i remont terminali kontenerowych i centrów logistycznych na liniach kolejowych i w portach
morskich. Pomoc będzie udzielana do 31 grudnia 2015 r.
25.09.2009
wszedł w życie
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 września 2009 r., sygn. akt SK 3/08 (Dz.U. Nr 159,
poz. 1262)
Trybunał Konstytucyjny po rozpoznaniu skargi konstytucyjnej Andrzeja J. dotyczącej sankcji za brak pozwolenia na
użytkowanie stacji dystrybucji gazu płynnego propan-butan orzekł, że art. 57 ust. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r.
– Prawo budowlane jest zgodny z art. 45 ust. 1 konstytucji oraz nie jest niezgodny z art. 42 konstytucji.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wymierzył Andrzejowi J. karę w wysokości 75 tysięcy złotych wobec
stwierdzenia nielegalnego użytkowania stacji dystrybucji gazu płynnego propan-butan. Skarżący twierdził m.in., że
kara ta wykracza poza zakres niezbędny dla przywrócenia stanu zgodnego z prawem, a jej celem staje się prewencja
generalna mająca na celu odstraszenie innych podmiotów od naruszenia prawa oraz że należy rozważyć, czy
orzeczenie tak wysokiej kary jest zgodne z zasadą konieczności, która nakazuje, aby spośród przydatnych środków
wybierać środki jak najmniej uciążliwe dla jednostki.
TK nie podzielił zarzutów skarżącego, że kwestionowany przepis prawa budowlanego godzi w konstytucyjne prawo
do sądu, i uznał, że przepis ten jest zgodny z konstytucją. Trybunał wskazał, że „w obecnym stanie prawnym kary
wymierzane na podstawie kwestionowanego artykułu prawa budowlanego są karami administracyjnymi, niemieszczącymi
się w systemie prawa karnego. Skoro te kary są karami administracyjnymi, to ich wymierzanie przez organ
administracji, w drodze decyzji administracyjnej, nie może budzić konstytucyjno-prawnych zastrzeżeń. Decyzje
administracyjne kończą postępowanie administracyjne, nie zaś sądowe i z istoty rzeczy wydawane są przez organ
pozasądowy”. Trybunał stwierdził również, że „pociągnięcie do odpowiedzialności karnoadministracyjnej następuje
w trybie ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, a kontrolę w tym zakresie sprawują
sądy administracyjne. Jeśli sankcje administracyjne nie mieszczą się w systemie prawa karnego, nie są również
objęte konstytucyjnymi regułami odpowiedzialności karnej”.
29.09.2009 Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 29 września 2009 r., sygn. akt III CZP/41/09
Sąd Najwyższy stwierdził, że przepisy art. 629 i art. 632 § 2 kodeksu cywilnego mogą mieć zastosowanie – w drodze
analogii – do umowy o roboty budowlane.
36
INŻYNIER BUDOWNICTWA