plik pdf 8.00MB - Polska Izba Inżynierów Budownictwa

technologie
nicznego kanałów sanitarnych inspekcją telewizyjną, przeprowadzoną
w latach 2003–2005 przez pracowników Zakładu
Sieci Kanałowej MPWiK SA w Krakowie [10]. W analizie ujęto
kanały o jednakowej średnicy (300 mm), poddane diagnostyce
po pięciu latach eksploatacji. Stosunkowo krótki czas działania
kanałów, po jakim wykonano inspekcje, pozwolił na zidentyfikowanie
uszkodzeń występujących już w początkowym
okresie ich eksploatacji. Łączna długość kanałów poddanych
diagnostyce optycznej w ramach badań wyniosła 2706,9 m.
Badane kolektory przebiegają pod nawierzchnią ulic na głębokości
od 3 do 4 m. Wszystkie kanały pracują w gruntach
o dobrych właściwościach nośnych przy nisko położonym
zwierciadle wody gruntowej. Diagnostykę optyczną analizowanych
kanałów wykonywano kamerą typu TV ARGUS 4
EEx. W obliczeniach i zestawieniach uszkodzeń oparto się na
symbolice określonej w obowiązującej od roku 2006 Polskiej
Normie PN-EN 13508-2 [11].
Fot. 2 | Przykład uszkodzenia – korzenie
17%]
[
5%
3%
]
13%]
[ 29%
39%]
4%
]
7%]
18%]
27%
]
28%]
[ 39%
3%]
Rys. 2 | Struktura i procentowy udział poszczególnych uszkodzeń
kanałów wykonanych z PCV, beronu i kamionki
Wyniki badań ich analiza
Diagnostyka telewizyjna przewodów kanalizacyjnych w Krakowie,
o łącznej długości 2706,9 m, poddanych inspekcji po
pięciu latach eksploatacji wykazała występowanie 9 rodzajów
uszkodzeń. W przewodach kamionkowych stwierdzono
występowanie 7 typów uszkodzeń, w betonowych – także
7, natomiast w kanałach z PCV – tylko 4 rodzaje uszkodzeń.
Strukturę uszkodzeń zarejestrowanych podczas badań przedstawiono
w tabeli.
Największą liczbę uszkodzeń zlokalizowano w kanałach
kamionkowych – prawie 46 uszkodzeń na przeliczeniowej
długości 1000 m przewodu. Nie oznacza to jednak, że
kanały kamionkowe najmniej nadają się do budowy
kolektorów sanitarnych. Doświadczenia eksploatacyjne
wskazują bowiem na coś wręcz przeciwnego. Należy w tym
przypadku zwrócić uwagę na strukturę uszkodzeń tych kanałów;
27% uszkodzeń w kanałach kamionkowych stanowią
wszelkiego rodzaju rysy, zaliczane razem do kategorii szczeliny
(BAB). W kanałach tych ponad 18 uszkodzeń (z ogólnej
liczby 45,8) stanowią niesprawności, które mogą mieć przyczynę
w niewłaściwym wykonawstwie. Można do nich zaliczyć
przemieszczone złącza BAJ (zarówno poziome, jak i pionowe)
oraz źle osadzone trójniki zaliczane do kategorii BAG. Przesunięcia
złączy mają zwykle miejsce przy stosowaniu niewłaściwej
podsypki lub przy nieodpowiednim jej zagęszczeniu.
Wystające trójniki to ewidentne błędy wykonawcze.
Najczęściej występujące uszkodzenia kanałów kamionkowych (rys.
2) to: wszelkiego rodzaju szczeliny (27% wszystkich zarejestrowa-
[
22%
[ 15%
[ 7%
[
21%
[ 3%
Rodzaj materiału
Łączna liczba uszkodzeń
w przeliczeniu na 1 km kanału
Rodzaj i liczba poszczególnych uszkodzeń w przeliczeniu na 1 km kanału
BAM BAB BBF BAH BAC BAJ BAG BAA BBC
Kamionka 45,8 6,7 12,5 – 3,3 1,7 8,3 10,0 – 3,3
Beton 31,7 0,8 6,7 0,8 9,2 – 0,8 4,2 – 9,2
PCV 34,1 – – – 13,3 – 5,8 – 1,7 13,3
Tab. | Rodzaj i liczba uszkodzeń badanych kolektorów kanalizacyjnych
Oznaczenia w tabeli: BAM – uszkodzenie spoiny, BAB – szczelina, BBF – infiltracja, BAH – wadliwe połączenie, BAC – przerwanie, zapadnięcie,
BAJ – przemieszczone złącze, BAG – połączenie wystające, BAA – deformacja, BBC – odłożone osady
listopad 09 [67]
57