Klikoni këtu... - El-Hikmeh

Me të vërtetë pa kaluar shumë kohë, i riu u pendua, i braktisi të këqijat që vepronte dhe ushndërrua në një person me moral të mirë.Ashtu siç kemi nevojë të hamë e të pimë gjatë tërë jetës, gjithashtu kemi nevojë për ibadet dhe përushqim shpirtëror deri në fund të jetës. Allahu i lartësuar thotë: “Dhe adhuroje Zotin tënd deri të vijë tye vërteta (vdekja). 11Ibadeti është mjeti më i mirë që e afron besimtarin tek Allahu. Ai është mburojë që e mbron atënga brengat. Njerëzit, të cilët zhyten në kriza të ndryshme dhe që i kaplon pesimizmi, duke adhuruarAllahun strehohen nën mëshirën e Tij dhe i arrijnë qetësinë shpirtërore.Besimtari në saje të ibadetit çlirohet nga nyjet materiale të dynjasë, lartësohet shpirtërisht dhe, dukemënjanuar pengesat që i dalin përpara, e çel rrugën e ndriçuar të vendbanimit të lumtur dhe të amshuar.Thënë shkurt, Ibadetet, të cilat janë simboli i imanit tonë dhe ushqimi i shpirtit tonë, e përforcojnëbesimin tonë duke e pastruar brendinë tonë nga mendimet e këqija dhe anën tonë të jashtme ngandytësitë e mëkateve. Ibadeti na shndërron në besimtarë të plotë me moral dhe virtyte të larta. Kështuna mundëson të fitojmë qetësi në këtë botë, të shpëtojmë nga dënimi në ahiret dhe të fitojmë jetën elumtur dhe të pakufishme në xhenet, i cili është një vendbanim i amshuar.Braktisja e ibadeteve duke u mjaftuar vetëm me besim shkakton dobësimin e tij. Për të mos u tharëdhe për t’u zhvilluar një pemë që sapo është mbjellë, kohë pas kohe ka nevojë për t’u ujitur. Nëse kjonuk bëhet, pema thahet. Imani që gjendet në zemrat tona duhet të mbrohet dhe të përforcohet meibadete. Pikërisht për këtë shkak kemi nevojë për ibadet. Duke e kryer namazin, agjërimin dhe ibadetete tjera, ne i realizojmë detyrat tona ndaj Allahut edhe e ruajmë imanin tonë i cili është çelësi i xhenetitnë atdheun e amshuar.Islami synon lumturinë e njeriutQëllimi i fesë islame, në tëcilën ne kemi nderin të jemi pjesëtarë, është që njeriun ta bëjë të lumturnë këtë dhe në botën tjetër. Për ta fituar këtë lumturi, përmbledhja e parimeve që ka sjellë islami është:“Puno për këtë botë sikur nuk do të vdesësh kurrë dhe puno për ahiret sikur do të vdesësh nesër”.Në jetën e kësaj bote më tepër mendojmë për ardhmërinë tonë. A nuk përgatitemi në verë përdimër? A nuk punojmë pa pushuar në rininë tonë, duke menduar në vitet e pleqërisë? A nuk është njërealitet që rinia jonë u nënshtrohet vështirësive të ndryshme duke studiuar në pranverën e jetës së saj,për të siguruar një ardhmëri më të mirë?Atëherë, pasi që njeriu për jetën e kësaj bote, e cila është e shkurtër dhe kalimtare, punon pandërprerë e pa pushuar për ta fituar jetën e ahiretit, e cila është e pakufishme, a nuk duhet që nga 24orët që i ka në disponim të ndajë një orë për t’i falur namazet, e nga dymbëdhjetë muajt të ndajë njëmuaj për të agjëruar?Zoti ynë na thërret në Kur’anin fisnik që të përgatitemi për ahiret, për vendbanimin e përhershëm:“O ju që besuat, kini parasysh frikën ndaj Allahut dhe le të shikojë njeriu se çka ka bërë përnesër”. 12Shihet qartë që për muslimanin rëndësi të veçantë është t’i mësojë drejt themelet e imanit, ibadetetdhe t’i realizojë në kohën e duhur detyrat që ka ndaj Allahut xh. sh.Ibadetet janë tri lloje1) Ibadetet që bëhen me trup, siç është falja e namazit, agjërimi.Ibdetet që bëhen me trup, çdo musliman duhet t’i kryejë vetë. Nuk ka mundësi të autorizojë dikendtjetër. Pra askush nuk mund të falë namaz dhe nuk mund të agjërojë në emër të tjetrit.10 Musnedi Ahmet bin Hambel,v. 2,f. 447; Tefsiri Ibn Kethir,v. 6. f. 291, Kajro11 S.Hixhr, 99.12 Suretu El-Hashr,1814