full text - Akademia Wychowania Fizycznego w Krakowie

Od Redakcjitody trafności testu wytrzymałości czasu krótkiego orazanaliza wpływu treningu na czas pokonania dystansuergometrem wioślarskim na przykładzie studentówz Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie”.Zdaniem Autorów opracowana metoda może być stosowanajako wiarygodne, rzetelne i trafne narzędzie doszacowania czasu pokonania symulowanego dystansuna ergometrze wioślarskim w przypadku określeniazdolności wytrzymałościowych tzw. czasu krótkiego.Jednorazowa próba pokonania dystansu 500 m na ergometrzewioślarskim w jak najszybszym tempie, wykonanaraz w tygodniu, wpływa na podniesienie poziomuzdolności wytrzymałościowych badanych osobników.Dwie kolejne prace są efektem badań przeprowadzonychna sportowcach.Z doniesienia zespołu badawczego naukowcówz AWF we Wrocławiu wynika, że trudno było wysokoocenić efektywność treningową badanych piłkarzyręcznych. Zadowalające rezultaty dostrzeżono tylkow wybranych elementach technicznych badanychzawodników z pierwszoligowego zespołu AZS AWFSPORT CONCEPT Wrocław.Do podobnych wniosków doszła para śląskichwspółpracowników z Katowickiej AWF. W przeprowadzonymprzez nich eksperymencie pedagogicznymnie dostrzeżono wyraźnego wpływu zrealizowanegoobciążenia treningowego przez młodych lekkoatletówna poziom rozwoju sprawności motorycznej, a także natechnikę biegu na dystansie, biorąc pod uwagę jedenz ważniejszych jej wskaźników, do jakich należy długośći częstotliwość kroku.W pracy przeglądowej zespół antropomotorykówz AWF w Krakowie zapoznaje czytelników z dorobkiemnaukowym prof. Petera Hirtza oraz jego współpracownikówi uczniów w ramach utworzonego w 1971 r. KołaNaukowego im. N.A. Bernsteina. Impulsem do jej napisaniastała się monografia pt. „Fenomeny motorycznegorozwoju człowieka”, opublikowana w roku 2007.W interesujący sposób dokonano w artykule przegląduprac badawczych niemieckich naukowców z lat 1974–1994 nad problematyką rozwoju diagnostyki i strukturykoordynacyjnych zdolności motorycznych; właściwościrozwoju motoryki w populacji dzieci, młodzieży, dorosłychoraz osób upośledzonych.Czytelnikom naszego kwartalnika należy szczególniepolecić do przestudiowania i zachęcić ich doprzedyskutowania treści publikacji emerytowanegojuż profesora (ale nadal bardzo aktywnego na różnychpolach działalności twórczej) pt. „Rytmy lokomocyjnei ich piętno w psychomotorycznych i operatorskichpredyspozycjach człowieka”. W pracy omówiono trzybiomechaniczne efekty mające ewidentny wpływ nastrukturę ruchu ciała człowieka. Są to rytmy lokomocyjnei bezpośrednio wynikające z nich: rezonansi oscylacje parametryczne. Aczkolwiek podłoże owychefektów ściśle wynika z wymiarów i mas podstawowychsegmentów ciała, ale w rozwoju filogenetycznymhomo sapiens ich piętno staje się widoczne równieżw działaniu wyższych poziomów systemu nerwowego,wykorzystywanych, na przykład, w aktywności operatorskiejczłowieka.Godny polecenia i przeanalizowania jest też kolejnypolemiczny artykuł gdańskiego naukowca z AWFiS pt.„Aktywność fizyczna czy aktywność ruchowa?”. W artykulecytuje on fragmenty z różnych prac naukowychi dokumentów. Celem tego cytowania jest przedłużeniewcześniej rozpoczętej dyskusji wokół dwóch podstawowychpojęć z kultury fizycznej – aktywności fizyczneji aktywności ruchowej. Okazuje się, że utożsamianietych pojęć jest wielce problematyczne.We własnym stylu, który można by nazwać „the styleof Petrynsky”, Autor publikacji pt: „Języka naszegowspólnego daj nam dzisiaj…”, a zarazem tłumacz tekstówpolskich na języki obce rozważa niczym CyprianKamil Nowid problem:„I gdy wciąż wszyscy mówią, mało kto się spyta,Jaki też jest CEL –SŁOWA … jak? Słowo się czytaW samym sobie…”I chciałoby się do filozoficznych rozważań Autorafelietonu dodać jakże proste słowa modlitwy z „Kwiatówpolskich” Juliana Tuwima:„Lecz nade wszystko – słowom naszym,Zmienionym chytrze przez krętaczy,Jedność przywrócić i prawdziwość:Niech prawo zawsze prawo znaczy,A sprawiedliwość – sprawiedliwość.”(Julian Tumim)Redaktor naczelny „Antropomotoryki”Edward Mleczko– 9 –