Jan Wanago

MIŁE ROZMYŚLANIAO CÓRECZCE DZIDUSIMamo pytała Dzidka, a gdzież jest nasz tatoCzekałam całą wiosnę, przeczekałam latoA go nie ma i nie ma, ty mówisz, że wróciA to długie czekanie już mnie dręczy i smuciJuż rok cały czekam, który taki długiMamusiu kiedy będzie ten przyszły rok drugiKiedy wróci tato do nas to do domuPowiedz mi, nie bój się, nie powiem to nikomuJuż dzisiaj bym tatusia może nie poznałaBo byłam jeszcze wówczas taka drobna, małaA dawno taty nie ma, my jesteśmy samiTy mamo płaczesz często na twarzy ze łzamiA kiedy cię zapytam, co cię boli, mamoOdpowiadasz mi zawsze, że to nic, tak samoMały Boluś zapomniał na pewno tatusiaOn się tylko ogląda, gdzie chce wyjść mamusiaBiedny Maruś nie widział go jeszczeZobacz jak on się śmieje, daj ja go popieszczęI ucałuję. Słyszysz jak nas piesek szczeka?Och może to nasz tatuś przyjechał z daleka.31.07.1959 r.102 Jan Wanago - Środkowo - Pomorsko - Wileński