Jan Wanago

PISZĘ WIERSZAch! Chciałbym ja pisać o miłości szczerzeO kwiatach w dłoni co zerwane świeżeKtórych zapach rozpływa się mileDla tych co spędzają najszczęśliwsze chwile.Pisałbym o łąkach i miękkiej zieleniGdzie się słońce w liściach rozpływa i mieniI ozłaca twarze do siebie zbliżoneUsta tknięte do siebie i serca złączone.Pisałbym o wodach po których łódź płynieNa szczęśliwych falach w bezdennej głębinieA oni sami w łódeczce cichutko w skrytościW sercach szumi burza i toną w miłości.Pisałbym o niebie po którym księżyc błądziI losy młodych ludzi tu na ziemi sądziCzasem zajdzie w chmurkę, być może żartujeA może nie chce patrzeć jak ktoś się całuje.Pisałbym i o nich co są młodzi, żywiZłączeni miłością, samotni, szczęśliwiI nic dla nich w życiu więcej nie potrzebaTylko błogosławieństwa co spływają z nieba.Pisałbym... i dalej już nie mogę pisaćBo muszę zawrócić do młodości wzdychaćWtem zaczęło padać dużymi kroplamiNa papier co się pokrył moimi łzami.90 Jan Wanago - Środkowo - Pomorsko - Wileński