Jan Wanago

Ano do góry koszulkę, wyżej jeszcze, jeszcze,A zobaczymy czy w krzyżu nie trzeszczy,O! I żeberka sadłem obrośnięte,Równo rozstawione i tak jak trzeba zgięte,Ty mi udajesz tu starego grzybaA Tyś zdrów jak byk, albo jak i ryba.- Czy Pan Doktor nie rozumie, że wszystko chore u mnie,To ja już wyglądam prawie jak na trupa.- Co tam znowu u Pana - czyżby chora pupa?Ano na dół te portczyny.- Ależ Panie Doktorze, jak można: publika, kobiety,dziewczyny,Przecie się wstydzę, przecie się krępujęBo by mogły zobaczyć, ach, ja chorujęNaprawdę czy Pan mnie nie słyszy, jaka moja mowa?- Co tam u licha, czy klatka piersiowa?Ano niech Pan guziczki rozpina,Przy okazji zobaczymy jaka koszulina.- Ano ta koszula, wie pan - Panie Doktorze,Wiele by powiedziała - fakt mówić nie może,I chociaż faktycznie pół roku nie prana,To przecie się zgina i niepołamana,I tu jeszcze metryczka, niech Pan spojrzy proszę,A kiedyś ją kupiłem z przeceny za grosze.- No dosyć tego gadania, zwijaj te arrasy,Bo Pan mi przypomina nasze dobre czasy,A teraz dmuchnąć, raz i drugi,Przestać dmuchanie drogi Panie,Satyry67