Avrupa-Birligi-Kitabi

da yapının silah kullanamaması, hırsızlığın yasak olması ve cezalandırmanın sadece
devlet tarafından yapılabilmesi kabul edilmiş.
Bu sistem işlediği sürece de devlet meşru görülmüş ve desteklenmiş. Kuşkusuz
aksaklık ya da yetersizliklerin olduğu durumlarda benzer nitelikte yeni bir düzenin
kurulması süreçleri başlamış. Ya da tarih boyunca sık rastlandığı gibi, genellikle
askeri güç ve savaşlar yoluyla devletlerin yerini başka devletler hatta imparatorluklar
alabilmiş.
Kısacası, Sümer kent devletleri olarak da bilinen erken Mezopotamya devletlerinin
ortaya çıkmasından itibaren üç temel dinamiğin bir araya gelmesiyle devletin
oluştuğunu söylemek mümkün.
Bunlardan birincisi, “ontolojik (varoluşsal) güvenlik”. Yani en başta doğal ya da
insani her türlü tehdide karşı korunma, beslenme, barınma ve üreme gibi temel
ihtiyaçları gidererek hayatta kalma dürtüsü ya da ihtiyacı. Kuşkusuz bunun bir
grup insanın bir arada yaşamasını kaçınılmaz kıldığı açık. Bu ise belki de en başta
güvenli bir alan oluşturmayı gerektiriyor. Nitekim savaş teknolojisi yakın zamanlarda
anlamsız kılana kadar kurulan her siyasal yapının surlarla/kalelerle çevrilmesi
ve bir orduya sahip olması de bize bunu gösteriyor. Öte yandan, bir arada
yaşamak için içeride de güvenli bir alan oluşturulmalı. Bu da devletin sınırları
içinde de tüm kişi ve grupların elinde silah bulundurmasının yasaklanması ve
güvenliğin kolluk kuvvetlerince (polis) sağlanması demek. Ayrıca, bir arada yaşamanın
ancak diğer üyelere güvenmekle ve onlarla dayanışabileceğine inanmakla
mümkün olduğu da açık. İbn Haldun’un “asabiye” kavramıyla açıklayabileceğimiz
ve günümüze kadar kabile, ümmet ve ulus/millet şeklinde karşımıza çıkan grup
aidiyetinin tanımlanması ve genel olarak kabul edilmesi bu açıdan önemli. Genelde
bayrak gibi kimi sembollerde de ifadesini bulan bir arada yaşama inancı ve isteği
olarak tanımlanır. Nihayet, evren içinde kendi varlığını neden ve sonuçlarıyla
hep sorgulayan insanın kendine güvenli bir varlık alanı kurabilmesi de olmazsa
olmazlardan. Tüm bu temel sorunların yanıtının hem de birbirini tamamlayacak
şekilde birlikte verilmesi de “ontolojik/varoluşsal güvenlik”in sağlandığı hissiyatını
güçlendirmekte. Hem maddi ve manevi güvenliği sağlayabilen hem de bir asabiyeye
sahip olan toplumlar devlet olmanın ilk koşulunu yerine getirmiş olmakta.
27