zeplin-karin-tidbeck

OVE LINDSTRÖM İÇİN BAZI MEKTUPLAR
Selam baba,
Bugün cumartesi, seni bulmalarının üstünden otuz sekiz gün geçti. Komşular kedinin iniltilerini
duyup polisi aramadan önce dairende üç gün yattın. Bir cuma günüydü. Ağır bir kalp krizine
benzediğini söylediler hastanede, muhtemelen hızlı olmuş. Seninle benim yakın olup olmadığımızı
sordular. Hayır dedim: İçkinle baş edemedim, yıllar önce seninle bağlantımı kopardım.
Aynı gece, yıllardan beri ilk kez annemi rüyamda gördüm. Ormanın kıyısında dikiliyordu, sırtı
dönüktü. Koyu renk saçları karman çorman halde sırtına dökülmüştü. Kırmızı elbisesinin eteği yerleri
süpürüyordu. Kum havuzunda oturuyordum. Kımıldayamadım. Ağaçların arasından geçip ormanın
içlerine doğru yürüdü, küçük ziller çalıyor gibi havada çın çın öten bir ses vardı.
Oraya en son geldiğimde gördüğüm şeylerle karşılaşmaya hazırlıklı halde dairene girdim: kalın bir
gazete tabakasıyla ve süt kutularıyla kaplı zemin, giysi yığınları, eşyaların üstünde kirli bulaşıklar ve
her şeyi kaplayan yağlı bir kir tabakası. Mutfakta meyve sinekleri. Lavaboda kurtçuklar. Çürümenin
ve yıkanmayan insanın pis kokusu.
Ama kapıyı boş odalara ve bir çam sabunu kokusuna açtım. Yerler ve yüzeyler ovulup
temizlenmişti, mutfak pırıl pırıldı. Hiç şişe ya da bira kutusu göremedim. Sigarayı ne zaman
bıraktığını ve daireyi tertemiz yapmaya ne zaman karar verdiğini merak ettim. Kapının yanında birkaç
bavul duruyordu.
Kediyi ben aldım. Ona ne isim verdiğini bilmiyorum ama ben Gıcırtı diyorum –pipo fırçası kadar
incecik ve tiz ses çıkaran bir oyuncak gibi miyavlıyor. Aç ve asabi, ama iyi.
Björn ile Maggie’yi aradım. Björn seninle pazartesi konuştuğunu söyledi. Kendine çekidüzen
verdiğini söylemişsin: En baştan başlamak için Munsö’deki eski okul binasına gidiyormuşsun. Her
şey eski günlerdeki gibi olacakmış.
“Belki de bir şeyler olacağını hissetmişti,” dedi Björn. “Ama öbür yandan… Bilmiyorum. Yılda
bir kez böyle yapardı. Daireyi temizler ve baştan başlamak için Munsö’ye giderdi; birkaç hafta sonra
geri döner ve her şey eskisi gibi olurdu.”
“Bana bunu hiç söylemedi,” dedim.