zeplin-karin-tidbeck

Anne’nin içinden çıkan sıcak hava, üstünde bir bulut oluşturdu. Güneş ufukta alçalmıştı, ışığı
Anne’nin gözlerinden görülenden çok daha kör ediciydi. Rak bir elini gözlerinin üstünde tutarak
bacaklarını kapının kenarından aşağı sarkıttı ve ayakları çimene değince hayretle bir çığlık attı.
Sayısız bıçak, ayak tabanlarına battı. Ayak parmaklarıyla çimenleri kavrayarak orada oturdu,
gözlerini sıkı sıkı kapattı. Işık daha az acı vermeye başlayınca, gözlerini azıcık açtı ve ayağa kalktı.
Anne’nin iki bacağının birleşme noktasındaki delik açıldı, Bacaklar çimlere uzandı, her biri Rak’ın
kollarıyla kavrayabileceğinden daha kalındı. Onların ötesinde, her iki tarafta da daha fazla bacak
gördü. Başını kaldırıp baktı. Arkasında, Anne’nin bedeninin oluşturduğu duvar yükseliyordu, Rak’ın
kendi ağırlığının iki katından fazlaydı. Ötede, yukarıda gökyüzü vardı, mavi bir hiçlik, Anne’nin
gözlerinden görünen kadar düz değildi ama derin ve sonsuzdu. Önünde, çayırlık upuzun uzanıyordu.
Rak yanındaki devasa bacağa tutundu. Midesi buruldu, eğilip safra tükürdü. Göğsünde hiç geçmeyen
sıcak bir şişlik vardı. Tekrar tükürdü ve çimenlerin üstünde diz çöktü.
“Anne,” diye fısıldadı boşluğa. Bacağa yaslandı. Soğuk ve pürüzsüzdü. “Anne, lütfen.” Sürünerek
Anne’nin bacağının altına girdi, vücuduna yaslanıp kıvrıldı, O’nun tanıdık misk kokusunu içine çekti.
Tatlı bir çürüme kokusu da belli belirsiz hissediliyordu. Rak’ın göğsündeki düğüm kendini zorla
boğazına doğru itince inledi.
Rak sonunda uykuya daldı. Etrafında bacakların filizlendiğini, bedenin yılankavi bir şekil alarak
uzanıp bölümlere ayrıldığını gördü rüyasında. Bacakların mükemmel uyumuyla çimlerde koştu, kaslar
ve omurga uzayıp güçlendi. Gökyüzü artık korkunç değildi. Sıcak ışık bedenini okşuyordu.
Uzaktan gelen bir patırtı sesi onu uyandırdı. Rak gerinip gözlerini ovuşturdu. Yanakları tuzdan
kabuk kabuk olmuştu. Yan tarafını kaşıdı. Kaburgaları boyunca kaşınan çıkıntılı bir çizgi vardı. Onun
yanında, Anne’nin bedeni artık misk gibi kokmuyordu; çürüme kokusu güçlenmişti. Sürünerek
çimenlere çıktı ve ayağa kalktı. Gökyüzü kararmıştı, solgun bir küre boşlukta asılı duruyor, manzarayı
yalın bir gri ve beyaza boyuyordu. Anne sessizce yatıyordu, upuzun uzanmıştı. Rak şimdi annenin
kabuğunun gri ve oyuk oyuk olduğunu görüyordu, pek çok bacağından bazıları kırılmış ya da
kaybolmuştu.
Kasvetli ışıkta, pek çok bacağı olan uzun bir şekil yaklaştı. Yakına gelince, Rak bunun Anne’den
çok daha küçük olduğunu gördü –Rak’ın boyundan belki üç ya da dört kat daha uzundu. Hiç
kımıldamadan durdu. Diğeri birkaç metre ötede durdu. Gövdesinin ön kısmı ile bacakları ileri geri
sallanarak şaha kalktı. Çene kemikleri takırdadı. Onun hareketlerindeki bir şeyler, Rak’ın karnında
sıcak bir kıpırtıya yol açtı. Bir süre sonra arkasını döndü, yere jelatinimsi bir kese bıraktı. Yavaş
yavaş geri çekildi.
Rak keseye yaklaştı. Onun başı büyüklüğündeydi. İçinde bir sürü küçük şekil kıpırdanıp duruyordu.
Karnı guruldadı. Rak dişleriyle keseyi yırtıp açarken, diğeri çeneleri takır takır sesler çıkararak
oradan uzaklaştı. Kıpırdanan küçük şeyler, dilinin üstünde ekşi bir tat bıraktı. Hepsini yuttu.
Doyana kadar yedi, daha sonra yanlarını kaşıyarak yere çömeldi. Kolları ve bacakları
karıncalandı. Koşmak ve kaslarını esnetmek için duyduğu istek büyüyordu: koşmak ve hiç durmamak.