Koprzywnica Patrzy/My - album fotograficzny

Na zabawę jeździło się
rowerami, na zdjęciu jest
mój wujek z Sośniczan z
kolegami, to mogło być
zrobione wszędzie.
ze wspomnień Marii Płanety
Pierwsze rowery to tzw. kozy z zawijaną
kierownicą. Ojciec przed wojną
też miał rower. Bo czym pojechałby
na zabawę? Piechotą by nie poszedł.
Oczyszczone buty by się zakurzyły.
ze wspomnień Krystyny Bokwy
Kazimierz Ordon, 1940 r., Cegielnia, w tle
prawdopodobnie gnieszowickie pola;
fot z archiwum Jana Ordona
To było za Niemców robione, bo rowerów przed wojną nie było.
Ten rower to od Żydów z Krzcina kupiliśmy, jak ich wyganiali, było
takich dwóch i mieszkali tu na Cegielni, to od nich taki rower był.
ze wspomnień Jana Ordona
Rowery pojawiły się już przed wojną, przed 1939 r. Te o rawkach
drewnianych były tańsze niż te żelazne.
ze wspomnień Alfreda Knapa
Pierwszy z prawej Władysław Śliwiński, pierwszy
z lewej, jego kolega Paruch, lata 40. XX; fot z
archiwum Marii Płanety
Maria Zelik na rowerze Adama
Antończyka, 13 marca 1950 r.,
Cegielnia; fot. Adam Antończyk,
z archiwum Marianny Antończyk
Do Koprzywnicy przyjeżdżał taki fotograf Adam Antończyk z Tarnobrzega robić zdjęcia,
ale go nie znałam. Tego dnia przeprawił się z rowerem łódką przez Wisłę i spóźniony
przyjechał fotografować pogrzeb, kondukt był już na cmentarzu. Szłam właśnie do
studni, a że mieszkaliśmy niedaleko cmentarza, spytał czy może zostawić rower u nas
na podwórku. Zgodziłam się. Wtedy pierwszy raz siedziałam na rowerze. Trzy miesiące
później się pobraliśmy, miałam 18 lat.
ze wspomnień Marii Antończyk
33