Koprzywnica Patrzy/My - album fotograficzny

Most był drzewiany, później przerobili na cementowy. Kąpaliśmy się koło
mostu, skakaliśmy z niego do wody. Koło młyna była rzeczka od Beszyc, co
poruszała walce. Ta rzeka Koprzywianka, która teraz jest, to ona była i jest.
A tamtą rzeczkę zlikwidowali. Rzeczkę wykopali Żydzi, najmowali chłopów,
płacili im za kopanie. To był wysoki koszt.
ze wspomnień Józefa Starzyńskiego
Jak były wakacje, to cały dzień siedziałyśmy nad rzeką, przy tym moście na
Zarzeczu. Pamiętam jak był drewniany, tam był obniżony teren, ludzie tam
konie i krowy poili. I tam siedziałyśmy nad tą rzeką, teraz jest zarośnięte,
nikt nad rzekę nie chodzi, tylko nad zalew.
ze wspomnień Marii Płanety
Kąpiel w Koprzywiance, druga z lewej Marianna Kosińska, lata 40. XX w.; fot z
archiwum Janiny Materkowskiej
Dwie rzeki były, młyn szedł na jednej rzece. Ludzie się kąpali i tu i tu. Jak
byłam starsza to się kąpałyśmy w Koprzywiance, a jako dzieci w tej Młynówce.
Ona była szeroka i tam dalej była taka wysokość i ta woda szła na młyn,
potem skasowali to po wojnie. Ta woda była zamykana, nie zawsze płynęła,
wtedy tworzyło się rozlewisko.
Pamiętam jak na Zarzeczu wyłączali wodę, przenosili koryto rzeki.
ze wspomnień Marianny Antończyk
Tu koło nas, na Cegielni, Młynówka była, taki piach. Tu się kąpaliśmy,
plażowaliśmy, dalej łąki były. Zawsze na jesieni Żydzi oczyszczali tę rzekę,
szlamowali, by woda lepiej na stawek podchodziła przed młynem.
ze wspomnień Jana Ordona
Od lewej: Marian Gawroński, Marian Stylski, Kazimierz Sroczyński, w rzece
Koprzywiance, lata 40. XX w.; fot z archiwum Beaty Sarzyńskiej
39