การกักขัง - Mekong Migration Network

การส่งกลับประเทศจับตามองสิ่งที่กฎหมายเน้น . . .แรงงานข้ามชาติที่ถูกส่งกลับประเทศพม่า กัมพูชา และลาว ยังคงถูกมองว่าเป็นผู้ ละเมิดกฎหมายจากการออกจากประเทศอย่างผิดกฎหมาย พวกเขาจะถูกประทับตราในระดับที่แตกต่างกัน (ขึ้นอยู่กับประเทศและสถานการณ์ทางการเมืองของประเทศนั้นๆ) ในฐานะที่ เป็นคนทรยศ ประชาชนที่ไม่น่าเชื่อถือและผู้หลบหนีออก จากประเทศของพวกเขาดังนั้น แรงงานข้ามชาติจากทั้งสามประเทศ จะถูกให้การสั่งสอน หรือ “การให้ความรู้อีกครั้ง” ใน บทที่ว่าด้วยกฎหมายคนเข้าเมืองของไทยเรื่องการส่งกลับได้ชี้อย่างชัดเจนถึงสถานการณ์ของแรงงานข้ามชาติในประเทศไทย กล่าวคือ การส่งกลับสามารถบังคับใช้เมื่อมีผู้ที่ไม่ใช่บุคคลสัญชาติไทยที่เดินทางเข้าเมือง “โดยไม่ได้รับอนุญาตหรือการอนุญาตนั้น สิ้นสุดลงหรือถูกเพิกถอน” (พรบ.คนเข้าเมือง มาตรา 54)ส้าหรับแรงงานข้ามชาติ ผู้ให้ข้อมูลใน การศึกษา ครั้งนี้ 91 รายถูกส่งกลับ และส่วนใหญ่ถูกกัก ขังไว้ที่ศูนย์กักขังจนกระทั่งเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองได้จับกุมแรงงานจากประเทศเดียวกันอย่างเพียงพอเต็มรถกระบะหรือรถประจ้าทางที่ใช้ส่งพวกเขากลับไปยังชายแดน โดยปกติเจ้าหน้าที่จะส่งกลับแรงงานข้ามชาติบริเวณชายแดนที่ใกล้เคียงกับศูนย์กักขังการส่งเสริมสิทธิในการมีชีวิตระหว่างที่มีการส่งกลับประเทศนั้น เจ้าหน้าที่ถูกเรียกร้องให้ยึดมั่นในหลักการด้านสิทธิมนุษยชน เคารพในสิทธิการมีชีวิต และมีการให้เกียรติต่อผู้ที่ถูกส่งกลับ และรับรองว่าผู้ที่ถูกส่งกลับ จะไม่ถูกท้าร้ายทางร่างกาย การลดทอนความเป็นมนุษย์หรือการปฏิบัติที่จะส่งผลถึงความเสื่อมเสีย แรงงานข้ามชาติถูกส่งกลับด้วยพาหนะที่แตกต่างหลากหลายและกว่าร้อยละ 40 ของแรงงานข้ามชาติให้ข้อมูลว่าปริมาณของแรงงานข้ามชาติบนพาหนะนั้นแออัดเกินไป บางครั้งพาหนะมีความแออัดอย่างอันตรายซึ่งส่งผลต่อความไม่สะดวกเป็นที่สุดและนับได้ว่าเป็นการน้าชีวิตของพวกเขาไปเสี่ยง ในจ้านวนผู้ให้ข้อมูล เกือบทั้งหมดกล่าวว่าพวกเขามีที่นั่งบนพาหนะที่ใช้ในการส่งกลับ แต่ก็มีถึงร้อยละ 30 ที่กล่าวว่าพวกเขาไม่มี ที่นั่ง ซึ่งน้าไปสู่ค้าถามเกี่ยวกับมาตรฐานความปลอดภัยที่ได้รับการดูแลโดยเจ้าหน้าที่ แรงงานที่ถูกสัมภาษณ์ ในการศึกษานี้ยังกล่าวว่า บ่อยครั้งที่ พวกเขากังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของพวกเขาเอง เช่น การบรรทุกเกินจ้านวนที่ควรจะเป็นบนพาหนะที่ใช้ส่งกลับ อากาศในรถที่ร้อนเกิน การขับรถเร็ว หรืออันตราย มีผู้ให้ข้อมูลเพียง 4 รายจากทั้งหมด 91 ราย เท่านั้นที่สามารถบอกกล่าวความกังวลถึงความปลอดภัยของพวกเขาต่อเจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบได้ในระหว่างการส่งกลับ54