Avrupalılık Azınlık

Ελλήνων από τη Μικρά Ασία και από την Ανατολία.Λησμονούμε ή μάλλον οι πιο πολλοί ποτέδεν μάθαμε δύο απλά πράγματα. Πρώτον, ότι τηνανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδοςτην είχε απαιτήσει ο Ελευθέριος Βενιζέλοςκαι δεύτερον, ότι όπως και όποιο βαθμό ξεριζώθηκανΈλληνες από την Μικρά Ασία και εγκαταστάθηκανχωρίς διόλου να ρωτηθούν στην Ελλάδα,έτσι ξεριζώθηκαν βίαια Μουσουλμάνοι απότην Κρήτη, από τη Μακεδονία, από την Ήπειροκαι εγκαταστάθηκαν χωρίς διόλου να ρωτηθούνεπίσης σε μέρη της Τουρκίας. Μάλιστα πολλοίαπ’ αυτούς τους Μουσουλμάνους ήταν Έλληνες,πολιτισμικά και φυλετικά ίσως. Δεν γνώριζαν τηντουρκική και είχαν τις ίδιες συνήθειες με τουςΧριστιανούς συμπολίτες τους, μιλώντας μαζίτους την ίδια ακριβώς γλώσσα. Όλοι οι Μουσουλμάνοιτης Κρήτης μονάχα ελληνικά γνώριζαν,όπως και οι Μουσουλμάνοι της Ηπείρου,με εξαίρεση εκείνους της Θεσπρωτίας που ήτανΑλβανοί (Τσάμηδες), όπως και οι Βαλαάδες τηςΔυτικής Μακεδονίας. Υπήρχαν και άλλοι Μουσουλμάνοιπου μιλούσαν σλαβομακεδόνικα καιήταν ντόπιοι Μακεδόνες, όπως και οι Χριστιανοίσυγχωριανοί τους και όμως σύρθηκαν άθελαστην Τουρκία και τους δόθηκε νέα πατρίδα σταβάθη της Καραμανίας.Σε τούτο τον τόπο, Ελλάδα και Τουρκία, γνωρίζουμεκαλά την προσφυγιά, την καταστροφή,την πίκρα να ζεις και ο άλλος να μη σου αναγνωρίζειτην αξιοπρέπεια.Ένα βιβλίο κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό απότις εκδόσεις ‘Κέδρος’ σε ελληνική μετάφρασηαπό τα τουρκικά. Τίτλος του «Κρήτη μου». Συγγραφέαςτου η Σαμπά Αλτίνσαϊ, κρητικής καταγωγής.1 Αξίζει να διαβασθεί από τον καθένα καιτην καθεμιά, που ζει σε τούτο τον τόπο, είτε είναιΧριστιανός, είτε Μουσουλμάνος, είτε Τούρκος ήΈλληνας ή όποιος αλλιώς αυτοπροσδιορίζεται.Πρώτα και κύρια είναι ένα βιβλίο γραμμένο μεαλήθεια και επίσης αποκαλύπτει πράγματα πουοι πολλοί αγνοούν και οι λίγοι θα ήθελαν να μηδουν ποτέ το φως της δημοσιότητας.Όσοι ζούμε στην Ελλάδα, όπως και στηνΤουρκία, θαρρώ πως έχουμε φυτεμένη στα γονίδιάμας την ευαισθησία να κατανοήσουμε τοδράμα των ανθρώπων της Γάζας. Άλλος λίγο, άλλοςπιο πολύ κουβαλούμε στην κληρονομιά μαςτο ζεμπίλι και το μπόγο του πρόσφυγα που ξεκίνησεμε τα πόδια και τα κάρα από την Πάντερμανα φτάσει ως τη Σαλονίκη ή από τα Χανιά στοΑϊβαλί φορτωμένος σαν σακί σε καράβι που ημπόχα σ’ έπνιγε αλύπητα.Στις μέρες που πολλοί αγωνιούν για την «παγκόσμιαοικονομική κρίση» και τρέμουν μη χάσουντους θησαυρούς τους, μια αξία προβάλλει,ολοζώντανη, με σάρκα και οστά, με χαμόγελακαι δάκρυα: Η αξία της ανθρωπιάς. Αν υπάρχειανθρωπιά δεν κινδυνεύει από τα σκαμπανευάσματαοποιουδήποτε χρηματιστηρίου. Κι αυτή ηαξία είναι η μόνη που μπορεί να κρατά ακοίμητητη συνείδηση του ανθρώπου, αυτό που μας ξεχωρίζειαπό τα άλλα ζωντανά του πλανήτη….1. Saba Altınsay: KRİTİMU- Girit’ im benim.32 Azınlıkça