Forn skriðuföll á Suðurlandi

– Reynivalla og Steinafjall: …og fyrir austan hann Reynivalla og Steinafjall,
samföst. Er hátt og langt fjall með miklum hömrum úr hverjum fallið hefur grjót og
skriður (Sýslulýsingar 1744–1749, Sögurit 28, 1957).
– Steinafjall: ...Breiðabólsstaðarfjall (Steinafjall) er hættulegt ferðamönnum, sem
um veginn fara fram með því, sakir grjóthruns (Ferðabók Eggerts Ólafssonar og
Bjarna Pálssonar, 1752–57).
– Reynivellir: …Tún eru hér stór og meðallagi grasgefin, skriðuhlaupin líkt og á
Sléttaleiti (Sýslu og sóknarlýsingar Bókmenntafélagsins – Kálfafellsstaðarsókn,
1855).
– Fell: …Tún er þar lítið og grjóthlaupið (Sýslu og sóknarlýsingar
Bókmenntafélagsins – Kálfafellsstaðarsókn, 1855).
Öræfi
– Ingólfshöfði: …Bergið í höfðanum (Ingólfshöfði) er frekar laust, svað áður fyrr,
meðan veiðin var stunduð af kappi, bar það oft við, að menn hröpuðu til bana eða
rotuðust af steinkasti úr bjarginu (Árbók FÍ, 1937).
– Ingólfshöfði: ...Árið 1892 var að nafninu til löggiltur verslunarstaður við
Ingólfshöfða og í framhaldi af því voru gerðar athuganir á hafnarskilyrðum og glímt
lítilsháttar við lendingarbætur, síðast árið 1917. Þá var löguð vör vestan undir
Eiríksnefi í höfðanum sunnanverðum. Á bjargbrúninni sjást enn leifar af spili sem
ætlað var til uppskipunar úr vörinni en það kom að litlum notum eftir að stykki hrundi
úr bjarginu niður á veg að fyrirhugaðri lendingu (Árbók FÍ, 1993).
– Sandfell: …Einstakt fjall er líka undir jöklinum og heitir það Slaga. Það er að
langmestu leyti gert úr móbergi og má svo heita, að það sé hömrum girt á alla vegu,
enda hafa víða hrunið úr þeim geysistór björg (Árbók FÍ, 1937).
– Morsárdalur: ...Þegar haldið er til baka úr Morsárdal til tjaldsvæðis (í Skaftafelli)
er tilbreyting að ganga úr Vesturbrekkuslóð í Skaftafellsheiði. …og fylgt troðinni
slóð sem brátt sveigir af áreyrum upp í skóginn þar sem hét Neðstagata. Liggur hún
um ótal gil með lækjarsytrum sem falla niður úr heiðinni. Innst heitir Snið og gegnum
þau skerast Sniðagil. Úr innsta Sniðagili hljóp mikil aurskriða ofan úr Skerhól
veturinn 1967–68 og myndaðist þá eyri við Morsá, sem enn sér merki (Árbók FÍ,
1993).
– Morsárdalur: ...Kjós er dalur sem liggur í sveig vestur úr Morsárdal. …Fjöllin
umhverfis Kjós rísa bratt upp í 100–1400 m hæð. …Réttargil gengur niður utarlega í
norðanverða Kjós og þar var Miðfellstóð fyrrum réttað. Litlu utar er mikil grjóturð og
hefur hún fallið sem berghlaup úr Vesturhnútu (919 m) sem er klettahnaus út Miðfelli.
Í urðinni var skúti undir mjög stórum steini og það kallað Gæskugreni. Um 1965 féll
stórt stykki úr Vesturhnútu, umturnaði urðinni sem fyrir var og hvarf þá Gæskugreni
(Árbók FÍ, 1993).
8