MIESIĘCZNIK DLA FARMACEUTÓW MARZEC 2008

MENEDŻER APTEKI
apteki świata
Choć w skrytkach bankowych
w Zurychu przechowane są
gigantyczne fortuny niemal
z całego świata, miasto nie
epatuje przepychem.
Kupując lek na receptę w aptece szwajcarskiej,
można bowiem usłyszeć pytanie
o... imię, nazwisko, adres oraz datę
urodzenia. Aptekarze muszą być pewni,
że wyślą rachunek do odpowiedniego
ubezpieczyciela. W razie gdyby ten z jakiś
powodów odmówił uiszczenia opłaty
za przepisany lek, rachunek trafi do
domu pacjenta.
RÓŻNE SZWAJCARIE,
RÓŻNE APTEKI
Pierwszy na liście priorytetów aptekarza
zawsze pozostaje pacjent. Kiedy podchodzi
do farmaceuty, wszystkie inne
obowiązki przestają chwilowo mieć
W drodze referendum
znaczenie. Szwajcarscy pacjenci obsługę
w aptekach chwalą, ale ci, którzy
znają polskie apteki, mają zdania nieco
odmienne.
Czterdziestotrzyletnia Evelyn jest zachwycona
obsługą w swojej ulubionej
aptece. Farmaceutka pomogła jej dobrać
odżywkę do włosów delikatnych, dzięki
której fryzura prezentuje się nareszcie
zgodnie z oczekiwaniami, poradziła
zmienić krem, który wywoływał zaczerwienienie,
swego czasu dobrała odpowiedni
syrop dla przeziębionej córki.
Evelyn ufa obsłudze i odwiedza aptekę
jak drogerię, a nawet salon piękności.
Jednym z ważnych problemów, o którym
dyskutują szwajcarscy farmaceuci, jest
obowiązująca w niektórych kantonach
zasada bezpośredniego wydawania przez
lekarzy leków na receptę pacjentom. Aptekarze
obawiają się, że gdyby każdy lekarz
w kraju zyskał to prawo, liczba pacjentów
odwiedzających apteki znacznie by spadła.
Stowarzyszenie farmaceutów organizuje
więc kampanię mającą na celu ukazanie
problemu i zorganizowanie głosowania.
Podobnie jak w bardzo wielu innych sprawach
publicznych, to obywatele zdecydują,
kto i czy na pewno zyska monopol na
sprzedawanie leków. Nikt tu nie wyobraża
sobie innego rozwiązania niż rozpisanie
referendum. Szwajcarzy są bardzo dumni
z tego, że jako jedyne państwo w Europie
uczynili demokrację bezpośrednią podstawowym
elementem zarządzania państwem.
Pacjenci, farmaceuci i lekarze
zdecydują wspólnie, kto będzie sprzedawał
leki na receptę, a każdy głos będzie
miał dokładnie taką samą wagę.
Farmaceutka ma dla niej więcej czasu
niż sprzedawczyni w zwykłym sklepie,
a poza tym posiada fachową wiedzę na
temat kosmetyków. Evelyn nie kupuje
w marketach już nawet mydła.
Polskim emigrantom do szwajcarskich
aptek przekonać się nie tak łatwo. Zadziwia
niewielka dostępność leków,
bowiem wiele preparatów dostępnych
w Polsce bez recepty, tu może być wydanych
tylko za poleceniem lekarza.
Ewa, mieszkająca w miejscowości Wintertuhr,
szukała w aptece środków opatrunkowych
dla męża. – Przedstawiłam
pani w aptece mój problem – mąż ma
zabrudzoną ranę szarpaną i potrzebuję
dla niego wody utlenionej, gazy jałowej
oraz plastrów – mówi Ewa. Farmaceutka
zaczęła wypytywać, jak długa, szeroka
i głęboka jest rana, czy jest krwawienie,
ropienie, czy będę potrzebowała
maści, gdy rana się już zagoi. Opadłam
z sił, bo wyprawa do apteki trwała prawie
półtorej godziny! Innym razem poszłam
po opaskę uciskową na kolano. Wzięłam
z wieszaka taką, jakiej używałam zawsze
w Polsce, ale farmaceuta zaczął przekonywać,
że powinnam wziąć tę, która wisi
dwa rzędy dalej, będzie o niebo lepsza.
Chciał zadecydować za mnie i sprzedać
rzecz czterokrotnie droższą, więc poszłam
gdzie indziej.
Fot. Natalie Tschopp, BE&W
20 Farmacja i ja Marzec 2008