MIV EN DIE ANTIRETROVIRALE MIDDELS - insightcpd.co.za

Die virus DNS word dan van die sitoplasma na die nukleus
van die sel geskuif, waar dit onder die invloed van ’n ander
virale ensiem, integrase, die virus in die gasheer se sel
DNS inkorporeer (integreer).
Elke keer as ’n gasheer sel verdeel, maak dit ook ’n nuwe
kopie van die geïntegreerde virale DNS saam met sy eie
gene. Die virale DNS kan die funksies van die sel oorneem,
wat veroorsaak dat die sel nuwe virus deeltjies produseer,
wat dan vrygestel word uit die geïnfekteerde selle om
ander T-limfosiete binne te dring.
#Limfosiete is ’n tipe wit bloedsel. Die drie hoof tipes limfosiete is Tlimfosiete
of T-selle, B limfosiete of B-selle en natuurlike “killer” (NK)
selle. Limfosiete speel ’n belangrike en integrale rol in die liggaam se
immuun verdediging meganismes. Die T-limfosiete is die verkose
teiken sel van MIV en as gevolg van die CD4 reseptor op die T-limfosiet
word dikwels daarna verwys as die CD4 sel.
Die stadia van die MIV lewensiklus kan in nadere besonderhede
beskryf word, soos hieronder aangedui en geïllustreer in
Figuur 3.
Stadium 1. Binding en fusie
MIV begin sy lewensiklus wanneer dit aan ’n CD4 reseptor op
’n T-limfosiet of T-sel bind. Die virus smelt dan saam met die
gasheer sel. Na fusie stel die virus RNS (sy genetiese materiaal)
in die gasheer sel vry.
’n Nuwe ontdekking het aangetoon dat MIV ’n ko-reseptor
gebruik - ’n chemokien reseptor 5 (CCR5) of chemokienverwante
reseptor (CXCR4) – om die teiken selle binne te
dring. Verskeie chemokien reseptore kan as virale ko-reseptore
funksioneer, maar CCR5 is waarskynlik die fisiologies
belangrikste ko-reseptor gedurende natuurlike infeksie. ’n
Aantal nuwe MIV middels, die sogenaamde ingang
inhibeerders, is ontwerp om met die interaksie tussen CCR5
en MIV in te meng – maraviroc en vicriviroc. Maraviroc is tans
in die VSA goedgekeur en vicriviroc is tans in fase III studies.
Stadium 2. Omgekeerde transkripsie
Die MIV ensiem, omgekeerde transkriptase, verander enkelstring
MIV RNS na dubbel-string MIV DNS. Die MIV virus
muteer maklik op hierdie punt, want omgekeerde transkriptase
is geneig tot foute gedurende die omskakeling van virale RNS
na DNS. Omgekeerde transkriptase inhibeerders (die
nukleosiede soos zidovudien, didanosien, stavudien,
lamivudien en emtrisitabien, die nukleotied tenofovir en die
nie-nukleosiede nevirapien en efavirenz) teiken die
omgekeerde transkriptase ensiem.
Stadium 3. Integrasie
Die nuut gevormde MIV DNS gaan die gasheer sel se nukleus
binne waar ’n MIV ensiem genaamd integrase die integrasie
van virale DNS met die gasheer sel se DNS integreer. Die
geïntegreerde MIV DNS word ‘provirus’ genoem en kan onaktief
vir etlike jare bly en min of geen kopieë van MIV produseer nie.
Integrase inhibeerders word tans ondersoek en raltegravir is
die eerste integrase inhibeerder wat deur die Food and Drug
Administration (FDA) in die VSA goedgekeur is.
Stadium 4. Transkripsie
Wanneer die gasheer sel ’n sein ontvang om aktief te word,
kommandeer die provirus ’n gasheer ensiem genaamd RNS
polimerase om kopieë van MIV genomiese materiaal te maak,
asook korter stringe van RNS, wat boodskapper RNS genoem
word (bRNS). Laasgenoemde verlaat die nukleus en keer
terug na die sitoplasma van die sel waar, in die endoplasmiese
retikulum – die sel se proteïen produserende fabriek – die
bRNS as ’n bloudruk gebruik word om lang kettings van virale
(MIV) proteïene te maak.
Stadium 5. Montering
Die MIV ensiem genaamd protease sny die lang kettings van
MIV proteïene wat in die endoplasmiese retikulum gevorm is
in kleiner individuele proteïene – komponent dele wat die
omhulsel, matriks, ensieme, aanhegting proteïene ens van die
nuwe virus gaan vorm. Die nuwe virus sal twee stringe van die
oorspronklike virale RNS en hierdie verskeie komponent
proteïene bevat. MIV protease inhibeerders is kompeterende
inhibeerders wat direk bind aan die MIV protease en die
daaropvolgende klewing van polipeptiede verhoed. Voorbeelde
van hierdie sluit lopinavir/ritonavir, atazanavir en saquinavir,
in. Hierdie protease inhibeerders of PIs word meer effektief
gemaak indien hulle gekombineer word met ’n lae dosis
ritonavir, sogenaamde PI versterking.
Stadium 6. Botselvorming
Die nuut saamgestelde virus druk uit of ‘bot’ uit die gasheer sel.
Gedurende botselvorming, steel die nuwe virus `n gedeelte
van die sel se buitenste omhulsel – vermom sodoende homself
soos ’n Trojaanse perd om nie die aandag van die gasheer se
immuun stelsel te trek nie. Wanneer virus deeltjies uit die
gasheer sel bot, word die gasheer sel, soos die T-limfosiet,
beskadig of vernietig in die proses. Aangesien limfosiete `n
noodsaaklike deel van die liggaam se immuun sisteem is, gee
die progressiewe verlies van hierdie selle uiteindelik aanleiding
tot die ineenstorting van die gasheer se immuun sisteem.
Virale botselvorming is deel van die proses genaamd virale
rypwording. Bevirimat, die eerste van die rypwording
inhibeerders, blokkeer die vorming van die virus kern. Dit word
tans in fase I en II kliniese studies ondersoek.
3.3 Vordering van MIV infeksie
Dit kan 3-7 jaar of meer duur vir ’n persoon wat MIV positief is,
om simptome van immuun tekort en MIV verwante mediese
toestande te ontwikkel. Die infeksie vorder dikwels vinniger by
kinders wat gedurende hulle eerste lewensjaar die infeksie
opgedoen het en by volwassenes ouer as 45 jaar, pasiënte
met gepaardgaande siektes soos diabetes, nier- of lewer
siektes (alkohol misbruik, hepatitis B en C) en by intraveneuse
dwelm verslaafdes. Die voorkoms van anemie, lae serum
albumien en kwyning (gewigsverlies, ’n lae liggaamsmassa
indeks (LMI)), wanvoeding (by kinders) is swak prognostiese
indikators en dui op swak moontlikheid van oorlewing.
Onbehandelde, algehele oorlewing met MIV is ongeveer 9-10
jaar in suidelike Afrika. Hierdie situasie kan egter dramaties
omgekeer word met antiretrovirale middels (ARVs). Oorlewing
op ARVs in die ontwikkelde wêreld is tans in die omgewing van
3-4 dekades.
4 September 2009