de Moanne

al wat mei dy dichter oan ’e gong west en in wike
letter hienen wy sân oersettingen. Ik tink dat wy
hast de iennichsten yn West-Europa west hawwe dy’t
fuortendaalk mei oersettingen fan Milosz kamen.
Dan ‘googleje’ ik eefkes op ynternet en skriuw dêr in
ynliedend stikje by.
fjirde bedriuw
(IV.1)
EB: Hoe finansiere jim dat allegear?
YN KOAR: Net! Wy wurde nèt finansierd.
ADV: Teminsten net wat de ynternetsite oanbelanget. Wy
ha in subsydzje-oanfraach lizzen by twa ynstânsjes.
Ien is it Feitsmafûns. Dat is ek tawiisd, we sille in
lyts bedrach krije om wat oan promoasje te dwaan
en in essay/opstel-priisfraach útskriuwe te kinnen.
En in twadde oanfraach is yntsjinne by de provinsje,
foar in budzjetsubsydzje oer mear jierren. Dat is
útsteld, dat giet pas yn 2006 yn. Deputearre Steaten
hawwe ús oanfraach yn har konsept-Kultuernota
honorearre, no mar ôfwachtsje oft Provinsjale
Steaten dêr yn meigean. Wy binne no dus noch ‘net
powered by Bertus’. Mar it is de provinsje dúdlik
wurden dat der belied komme moast foar ynternet
en literatuer. Mei dizze konseptnota rint Fryslân
lanlik foarop.
EB: De VVL hat in modelkontrakt makke foar publikaasjes
op ynternet. Hoe sille jim dêr mei omgean?
ADV: Wy binne net fan plan om foar elke ynstjoering in
kontrakt tekenje te litten. Wy sille tink ús
foarwaarden op de side sette.
AS: Ik tink dat der mei de subsydzjejouwers noch goed
oer praat wurde moat. In hiel soad dingen binne
gewoan oars as by in papieren tydskrift. By Farsk
giet it fansels net om in losse publikaasje, mar om
in literêr tydskrift dat ek noch folle faker as in
gewoan literêr tydskrift ferskynt. Fierder is it sa dat
it net wurket mei abonneminten, mar mei fergees
tagong foar eltsenien, ien fan de dingen dy’t it
ynternet no krekt sa nijsgjirrich meitsje. En yn it
gefal fan in publikaasje: hoe ferrekkenje jo saken as
in filmke meitsje, wat yn wêzen ek heart ta dizze
nije foarm. It wichtichste foar subsydzjejouwers is
om dernei te sjen as wat nijs, net as in tydskrift dat
op it ynternet set is. En dan is der noch it
probleem dat wy guon bydragen ek op papier
publisearje. Dat kin je net ienfâldich mei ien
kontrakt ôfdwaan.
EB: Dochs sil miskien de provinsje wol easken stelle, yn
ferbân mei it modelkontrakt. Is it wol sa’n foardiel om
aanst wol ‘powered by Bertus’ te wêzen?
ADV: Wa’t jild jout, mei dêr ek wat foar werom freegje, dat
is logysk. Yn ús oanfraach foar budzjetsubsydzje sit
in lyts honorarium foar in seleksje fan de bydragen
dy’t allinnich mar op ynternet publisearre wurde, dus net
yn de Farskskriften of it Farsk-jierboek. It produksjefûns
hat trouwens op dit terrein ek noch gjin belied.
EB: It liket dochs wol in probleem te wêzen by it finen fan kopij,
dat jim gjin jild oan de auteurs jaan kinne.
JB: Nee, dat is net sa. En as in bydrage goed genôch is, komt
dy yn it jierboek. Dêr krije se wol foar betelle.
Foar ‘Farskskrift’ ek. De drang om te publisearjen is
blykber grutter as noed om de sinteraasje.
ADV: Wy skriuwe sels ek in soad fansels. As wy dat net dienen,
soe it tydskrift de helte lytser wêze.
fiifde bedriuw
(V.1)
EB: Jim hâlde my in hiel optimistysk ferhaal foar. Binne jim sa
tefreden, of binne der noch ambysjes? Kinne jim bygelyks
mear eksperiminteare mei de foarm op ynternet?
ADV: Der moatte ek dichters wêze dy’t dat dwaan wolle.
AS: En it kostet de skriuwers folle mear tiid om mei
multymediale projekten te begjinnen. As redaksje moatst
boppedat ek de tiid fine om datsoarte fan dingen op it
net te krijen. Mar wy ha al hiel wat filmkes op de site
stean, fan Marc, fan Elmar Kuiper, Cornelis van der Wal
en Sytse Jansma.
MK: Der binne net sa’n soad skriuwers dy’t dy kombinaasje
sykje.
JB: Ik lies lêstendeis yn in stik dat der twa soarten fan
dichters binne, gewoan dyjingen dy’t op papier skriuwe
en dichters dy’t mei multymedia dwaande binne.
Proazaskriuwers hâlde harren net dwaande mei dy
multymedia.
AS: Moatst it minsken ek net opdringe.
ADV: Mar multymedialiteit is wol wichtich foar ús. Neist de
ambysje fan it fergrutsjen fan de ynteraktiviteit. It
belangrykste is lykwols de djipgong yn de gaten hâlde.
Sommige rubriken skaaie wat nei literêre ferdivedaasje.
Dat heart der fansels by, mar by in twawyklikse
ferskining moatst echt op syk bliuwe nei djipgong, want
oars...
JB: Oars draaist te gau op rûtine. Dêrom kin alles ek net oer
de mail regele wurde. Dêrom moatte wy sa no en dan
byelkoar komme. Dan besykje wy nije ûnderwerpen te
betinken, nije plannen te meitsjen, elkoar skerp te
hâlden.
ADV: En wy dogge aardich wat oan redaksjonele begelieding.
Dêr giet in soad tiid yn sitten, mar dan kinne wy talint
nei ús talûke.
doek
52