Deelrapport Gent – Oostende EVALUATIE VAN DE MEDISCH ...

128
Evaluatie van de medisch-sociale opvangcentra van Gent en Oostende
De man / vrouw verhouding in het MSOC van Oostende is analoog aan de man / vrouw
verhouding in de Vlaamse drughulpverlening. Ook de leeftijdsverdeling van de cliënten van
het MSOC van Oostende is analoog aan de leeftijdsverdeling in de Vlaamse
drughulpverlening.
Het MSOC van Oostende heeft minder cliënten met werk op een regelmatige basis en veel
meer cliënten met een vervangingsinkomen dan de Belgische drughulpverlening.
Algemeen genomen blijkt dat het MSOC van Oostende meer cliënten bereikt met opiaten als
eerste product, iets minder cliënten met amfetamines en cocaïne als eerste product en iets
meer cliënten met cannabis als eerste product dan de categoriale diensten met een RIZIVerkenning
in Vlaanderen.
Vergelijken we het profiel van het middelengebruik van de cliënten van het MSOC van
Oostende met de gemiddelde categoriale voorzieningen in West-Vlaanderen met een RIZIVerkenning,
dan blijkt dat we dit profiel verder moeten nuanceren.
Het MSOC van Oostende ziet procentueel meer cliënten met opiaten als eerste product (dit
geldt niet voor de residentiële crisisopvang: zij zien evenveel cliënten voor wie het eerste
product opiaten zijn als het MSOC). Het MSOC van Oostende ziet iets minder cliënten met
cocaïne en amfetamine en met cannabis als eerste product dan de categoriale voorzieningen in
West-Vlaanderen met een RIZIV-erkenning. Ook hier blijkt dat, wanneer een onderscheid
wordt gemaakt tussen het type voorziening, dat het MSOC van Oostende iets meer cliënten
met cocaïne en amfetamine als eerste product ziet dan de dagcentra en veel minder cliënten
met cannabis als eerste product dan de dagcentra.
Er zijn verschillende factoren die dit profiel van de cliënten van het MSOC van Oostende
kunnen verklaren. Ten eerste is er het gebrek aan hulpverlening voor druggebruikers in de
regio groot Oostende, waardoor het MSOC verplicht is cliënten in begeleiding te houden die
niet tot de doelgroep van het MSOC behoren. Ten tweede is de jongerenproblematiek in
Oostende aanzienlijk. Oostende heeft, in verhouding tot de globale populatie van de stad, heel
wat kansarme jongeren die geen werk hebben, geen diploma, een gebrek aan een degelijke
huisvesting en disproportioneel veel jongeren die leven van het bestaansminimum in
vergelijking met het totaal aantal bestaansminimumtrekkers in de stad. Heel wat van de
criteria waarop Oostende geselecteerd is als SIF-gemeente, hebben te maken met
kinderen/jongeren en hun problemen.
3.3.4.3 Het effect op de netwerken
Uit de interviews blijkt dat de partners in het werkveld aanduiden dat de drempel van het
MSOC in de fase van de contactname effectief laag is. Zij duiden aan dat iedereen in het
MSOC terecht kan, ook niet gemotiveerde cliënten, dat het MSOC (probeert) te antwoorden
op elke hulpvraag en dat het MSOC weinig uitsluitingcriteria gebruikt.
Sommige categoriale diensten hebben nogal wat kritiek op de doelgroep die het MSOC
bereikt. Het MSOC zou wel cliënten bereiken die problematisch druggebruiker zijn, maar niet
alle cliënten van het MSOC zouden gemarginaliseerd zijn. Deze kritiek klinkt vooral in de
regio Gent.
De komst van het MSOC heeft een stroom van cliënten van de hoogdrempelige voorzieningen
naar de MSOC’s doen ontstaan in de regio’s waar de MSOC’s gevestigd zijn. Dit is vooral
opvallend voor de cliënten met een opiaatafhankelijkheid.