BODEMBREED INTERREG - Louis Bolk Institute

1.4 Aantallen en diversiteit
Er zijn grote verschillen in bacteriële biomassa, activiteit en diversiteit als gevolg van type
landgebruik en bodem. In Tabel 1-2 staan referentiewaarden van bodembacteriën voor een aantal
voor Vlaanderen en Nederlands Limburg relevante combinaties van bodemtype en landgebruik. De
laagste bacteriële biomassa werd gevonden in akkerbouwsystemen op klei, met een
referentiewaarde van 51 µg C/g droge grond (Rutgers et al., 2007). De hoogste bacteriële biomassa
werd gevonden in melkveehouderijsystemen op klei en lössgronden, waar de bacteriële biomassa
wel een factor 10 hoger kon zijn. De laagste bacteriële activiteit werd gevonden op melkveehouderij
op zand, met een referentiewaarde van 77 pmol/g.h voor de snelheid van thymidine inbouw. De
referentiewaarden voor melkveehouderij op klei lagen een factor 5 tot 6 hoger, met 436 pmol/g.h.
thymidine inbouw. Opvallend is dat de bacteriële biomassa bij melkveehouderij op löss (620) en klei
(634 µg C/g droge grond) even groot is, maar dat de activiteit van de bacteriën in lössgronden een
factor 4 lager lag. De diversiteit aan bacteriën voor de verschillende systemen is vrijwel overal gelijk
en referentiewaarden variëren van 56 tot 68 DNA banden.
Bacteriën 55