Download PDF - Theater Instituut Nederland

OPMAAT
De dans heeft lentekriebels. Dat de opmaat naar een nieuwe cultuurnota samenvalt
met één van de grootste beleidsoperaties in de podiumkunsten sinds de invoering
van de cultuurnota-systematiek, geeft alle reden om de ramen en deuren eens
tegen elkaar open te zetten. Het hart van de danssector is ermee gemoeid. Niet
alleen de gebruikelijke vierjaarlijkse stoelendans van gezelschappen en productiekernen
ligt dit jaar in het verschiet, maar ook herverkaveling tussen subsidiënten.
De Raad voor Cultuur en het Fonds voor Amateurkunst en Podiumkunsten – of
het Fonds voor Muziek, Dans en Theater - veranderen van rol. Een nieuwe regering
en Minister voor Cultuur zetten de komende vier jaar hun eigen stempel op
de beleidskoers. De ferme analyses van vraag-en-aanbod-problematiek die het
afgelopen jaar het licht zagen, staan nog vers in het geheugen. Gesubsidieerd
kunstaanbod zoekt nieuwe posities in een uitdijend veld van vrijetijdsbesteding en
de bijbehorende strijd om de tijd van bezoekers. Digitalisering versterkt die strijd,
maar biedt ook talloze nieuwe mogelijkheden om kunst te produceren, onder de
aandacht te brengen, en te genieten.
De dans heeft onmiskenbaar aan belang gewonnen in de loop van haar relatief jonge
historie in het kunstenveld. De gesubsidieerde, professionele theaterdans is in
een paar decennia uitgegroeid van een veldje met twee grote balletgezelschappen,
tot een weids landschap met tientallen gezelschappen van uiteenlopend formaat,
productiekernen, onafhankelijk werkende choreografen, festivals met internationale
programmering, productiehuizen, werplaatsen en een trainingsinstituut. Er
zijn in Nederland jaarlijks duizenden dansvoorstellingen te bezoeken. De bezoekcijfers
zijn de laatste vijf jaar licht gestegen. Dans is ook buiten de spotlights, in de
werkelijkheid van alledag niet meer over het hoofd te zien. Het is anno 2007 een
onvoorstelbaar populaire vrijetijdsbesteding voor Nederlanders van allerlei leeftijden,
die een steeds grotere variëteit aan dansvormen beoefenen. Die bloei is niet
zonder meer vertaalbaar naar theaterdans. Maar het is onmiskenbaar dat dans een
prominente rol heeft in het uitgaansleven, in jongerencultuur, media, commercie
en populaire kunst. Dans is zichtbaarder dan ooit.
Om dat zo te houden, is er wel werk te verzetten. Het ogenschijnlijk stabiele bouwwerk
van de infrastructuur begint barsten te vertonen, net als bij de andere disciplines.
Er zijn twijfels over de huidige inrichting van het bestel, en over de artistieke
ontwikkelingen die daarin plaats vinden. In gesprek met de danskunstenaars
van nu, klinkt een verlangen naar nieuw horizonten.
7