Johannes Marcus – Auteur van het Johannes ... - JesusKing.info

19
bespotten de ‘hypēretai’ Jezus ’s nachts in de gevangenis (Marcus 14,65 Matt 26,67-68), en de
volgende dag, op het middaguur, riepen de ‘hypēretai’ naar Pilatus om Jezus’ kruisiging (Joh 19,6).
Deze ‘hypēretai’ stonden onder bevel van één of meer commandanten van de tempel die orde
hielden in de tempel. In het Nieuwe Testament komen voor: commandanten van de tempel, ook
zittend in de binnenhof van de hogepriester (Lucas 22,52.55), de Commandant van de Tempel met
‘hypēretai’ in actie komend in de tempel en orderverstoorders arresterend (Hand 5,24.26 (4,1)), en
Judas overlegde met de hogepriesters en de commandanten van de tempel over hoe hij Jezus aan
hen moest overleveren (Lucas 22,4). Dus de ‘hypēretai’ waren dienaren van de tempel, beambten in
openbare functie, die de orde moesten herstellen wanneer deze verstoord was.
Hun barrakken – de barrakken van de tempelgevangenis – maakten deel uit van de tempelburcht
Antonia, waarin ook de barrakken gevestigd waren van de gewone tempelwachters (die
ordeverstoring en diefstal moesten voorkomen), de stadswacht, en de Romeinse wacht (Josephus:
Oorlog 5,5,8). Antonia was de hoogst beveiligde plek van de stad en dus de beste plaats om
gevangenen te bewaren, en de poort ervan heette de “Poort van de Wacht” (“Watch Gate”)
(Madaule: 46, “Tor der Wache”), wat een equivalent is van “Gevangenispoort”, aangezien in Neh
12,39 beide namen voorkomen als een vertaling van ‘shah-ar’ = poort, ‘mattara’ = een gevangenis,
als een huis van bewaking (D.V. translation resp. AV translation).
In Hand 5,18 wordt de tempelgevangenis ‘de openbare gevangenis’, genoemd ‘in het volle zicht van
allen’ (‘dēmosia’ Acts 5,18 NA 27 = public, in public places, in full view of all (Strong’s)), want de
Poort van de Wacht van de tempel, die uit kwam op het Tyropoeondal waarin het marktplein was,
werd door de inwoners van Jeruzalem gebruikt om naar de tempel te gaan; op deze wijze werden de
overtreders van de tempelorde, die gevangen gehouden werden in de openbare gevangenis in deze
poort, blootgesteld aan de minachting en spot van iedereen (zie fig. 4). Dit wordt geïllustreerd door
het feit dat de apostelen, toen zij gevangen genomen en geslagen werden omdat ze Jezus’ naam
preekten in de tempel, “verheugd [waren] dat ze waardig bevonden waren smaad te lijden omwille
van de Naam” (Hand 5,17-42): hun gevangenschap en lichamelijke bestraffingen waren zichtbaar
voor alle inwoners van Jeruzalem.
[In de eerste tempel was de tempelgevangenis in “the upper Benjamin Gate of the house of the LORD” (de bovenste
Benjaminpoort van het Huis des Heren): dit was de noordelijke tempelpoort waarin Jeremia werd geslagen en in het
blok werd geslagen voor een dag en nacht, nadat hij had geprofeteerd in de tempel (Jer 19,14 20,2-3). De Catholic
Encyclopedia zegt dat ‘Benjamin’ ‘de naam van de noordpoort van de tempel was, waar Jeremia gevangen werd
gehouden (Jer.,xx,2; xxxviii,7,14), waarschijnlijk dezelfde als de “Wachtpoort” " (II Esdras, xii,38 [Ne 12,39]) en als
die waarover gesproken wordt in Jeremia (viii, 3,5,16; ix,2)’. In de tweede tempel (van Nehemia) zal de gevangenis in
“de Gevangenispoort” (Neh 12,39 AV “the Prison Gate”) geweest zijn, die ook in de noordelijke tempel/stadsmuur was
en ook “de Wachtpoort” (D.V.vertaling “Watch Gate”) genoemd werd en “Poort van de Wacht” (“Gate of the Guard”),
de derde vertaling van ‘shah-ar’ ‘mattara’ (NASB, RSV, ASV, HNV). In Herodes’ tempel, die dezelfde was als de
tweede tempel, maar dan uitgebouwd in de noordelijke richting, was er ook een “Wachtpoort” (Madaule: 46, “Tor der
Wache”). Deze poort, waarin waarschijnlijk de gevangenis gevestigd was net als in de tijden van Jeremia en Nehemia,
was in het noordelijke deel van de westelijke muur van de Tempelberg aan de voet van de burcht Antonia, waarin ook
de gewone tempelwacht gestationeerd was. Hier werden Simon Petrus en Johannes van Zebedeus gevangen gehouden
van de avond tot de volgende dag en later werden alle apostelen hier gevangen gehouden voor een deel van de avond en
nacht, en vervolgens de volgende dag afgeranseld (Hand 4,3 5,18-19.25.40).]
Dat het paleis en de binnenhof van de hogepriester, waar Jezus naar toe werd gebracht, ook deel
uitmaakten van de tempelburcht Antonia, en niet in Kajafas’ privéhuis in de bovenstad waren (zie
fig. 1), kan aannemelijk gemaakt worden uit Josephus’ beschrijving van Antonia – Josephus was
een geschiedkundige uit de eerste eeuw – en uit het aantal hogepriesters dat in de tempelburcht
gewoond heeft, en het kan worden bewezen uit hoe Simon Petrus zich verplaatste in de nacht
waarin Jezus werd gearresteerd.
[Josephus beschrijft Antonia als een gebouw dat er van buiten uit zag als een burcht, maar binnen als een paleis was:
‘een paleis, dat onderverdeeld was in allerlei soorten zalen en andere gemakken, zoals binnenhoven, en
badgelegenheden, en brede pleinen voor kampementen’ (“a palace, it being parted into all kinds of rooms and other
conveniences, such as courts, and places for bathing, and broad spaces for camps”) (Safrai: 984; Josephus: Oorlog
5,238-45). Historisch gezien hebben meerdere hogepriesters voor Kajafas, en waarschijnlijk ook na hem, in de tempel
en in de tempelburcht gewoond (Hilkia en Jojada (2Kon 22,3-5 2Kron 22,11-12), Simon de Makkabeeër, en Hyrcanus,