Johannes Marcus – Auteur van het Johannes ... - JesusKing.info

35
afwezigheid, “zijn eerstgeboren zoon aan de rechterhand van de gast, met zijn hoofd leunend op
diens borst””. 117 En toen Jezus en de Twaalf naar Gethsemane gingen, volgde hij hen met alleen
zijn ‘sindōn’ om. In het begin van de avond/nacht, toen Jezus naar de Olijfberg ging, was het nog
niet zo koud als drie lange gebeden van Jezus later – één ervan duurde minstens een uur (Mt 26,40)
– en na de uitvoering van de arrestatie, toen het koud begon te worden: de gevangenisbeambten,
ook degenen die in hun eigen binnenhof waren gebleven toen hun collega’s Jezus aan het arresteren
waren, besloten pas daar een vuur aan te leggen nadat Jezus was opgebracht (Lu 22,55). En toen
Johannes Marcus van huis ging, verwachtte hij waarschijnlijk niet dat Jezus zo lang op de Olijfberg
zou blijven: alleen Jezus wist dat Hij daar gearresteerd zou worden (Mt 26,30-47). Een bovenzaal,
nu, kon gewoonlijk direct vanaf de straat bereikt worden, zonder het huis binnen te hoeven gaan. 118
Dus toen Jezus de bovenzaal verliet direct naar de straat, was het heel natuurlijk voor Johannes
Marcus om Jezus gewoon te volgen, zonder het huis weer binnen te gaan. Het feit dat alleen de
jongeman die de ‘sindōn’ daar droeg door de tempelofficieren werd gegrepen, en Simon Petrus niet
werd gegrepen, geeft aan dat de ‘sindōn’ waarschijnlijk wit was en dus ’s nachts beter zichtbaar dan
de gewone kleren van de visser Simon Petrus. Toen de jongeman naakt vluchtte, werd hij niet
opnieuw gevangen, waarschijnlijk omdat hij minder zichtbaar was geworden toen hij de witte
‘sindōn’ achterliet.
Johannes Marcus noemde zijn kledingstuk een ‘sindōn’ en niet een toga, waarschijnlijk omdat een
(Romeinse) toga altijd van wol was 119 , en zijn eigen ‘toga’ van linnen was, omdat wol niet
toegestaan was in de tempel (Eze 44,17). En hij kon het een ‘sindōn’ noemen, omdat het leek op
een linnen ‘talith’, maar wellicht langer was en gedecoreerd met een zoom. John Lightfoot zegt ook
(over Marcus 14,51-52), dat aan de hoeken van een ‘talith’ (een ‘sindōn’) meestal ook de kwastjes
met blauw koord had (‘tsiytsith’ genoemd) vastgemaakt zaten, zoals voorgeschreven door Num
15,38 voor alle bovenkleding, hoewel er gediscussieerd werd door rabbi’s over de vraag of een
linnen kledingstuk de meestal wollen kwastjes kon hebben, aangezien dit zou ingaan tegen het
gebod om geen kledingstukken te dragen die gemaakt waren van verschillende soorten materiaal
(Lev 19,19 De 22,11); om deze reden maakten sommige rabbi’s de wollen kwastjes los van hun
linnen ‘talith’. 120 Om de geboden van Num 15,38 (randen/kwastjes) en Ex 28,5-6 (wit) voor zijn
tempelkledingstuk te vervullen, zaten er in de hoeken van de rand van Johannes Marcus’ ‘sindōn’
waarschijnlijk gaatjes, waarin een kwastje kon worden vastgemaakt (voor buiten-de-tempelsituaties,
zoals in het Huis van Kajafas in de Bovenstad en misschien ook voor Kajafas’
kantoorpaleis in Antonia) of losgemaakt (voor in-de-tempel-situaties, vooral voor wanneer binnen
het heiligdom van de tempel, waar de Tempelraad vergaderde in een rechtszaal in de Voorhof van
de Priesters en waar het Grote Sanhedrin vergaderde in de Zaal van Gepolijste Stenen in de Voorhof
van de Israelieten). 121 Een andere mogelijkheid is dat hij twee blauwe koorden binnenin de siernaad
had laten verbergen, aan de twee uiteinden ervan; dan zouden ze wel aanwezig zijn binnenin het
witte kledingstuk, maar hun kleur zou niet zichtbaar zijn. Johannes Marcus kon zijn bijna Romeinse
bovenkledingstuk dragen, omdat hij geen liturgische maar alleen een administratieve functie had,
waarin hij veel contact moet hebben gehad met zijn Romeinse, togadragende, collega’s, de
secretarissen van de Romeinse procurator Pilatus, die gestationeerd was in Antonia, waarin het
kantoor van Kajafas en Johannes Marcus ook gevestigd was. Aangezien Johannes Marcus zowel
een Hebreeuwse naam (Nnxwy = ‘Jochanan’) had als een Romeinse, Latijnse, naam (Marcus), kan
117
Vertaling van “According to the Jewish custom, the host, or, in his absence, … “his firstborn son sat to the right of
the guest, his head leaning on the latter’s chest””, Cazelles, Johannes p. 480, cited by Pope Benedict XVI in Jesus of
Nazareth, 2007, p. 225
118
S. Safrai, M. Stern, D. Flusser, W.C. van Unnik (red.), The Jewish People in the First Century (Assen/Amsterdam
1976) p. 731
119
http://nl.wikipedia.org/wiki/Toga_(Rome)
120
Lightfoot on Mark 14,51, vol. 2 p. 458-460
121
Aan het gebod van De 22,12 “Aan de vier hoeken van het kleed dat u draagt moet u kwastjes maken” wordt dan niet
letterlijk gehoorzaamd, maar aangezien sommige rabbi’s helemaal geen kwasten droegen aan hun ‘talith’, zouden
slechts twee kwasten een goed alternatief zijn. En misschien maakte Johannes Marcus zelfs vier kwasten, aan de vier
hoeken van de rand.