Johannes Marcus – Auteur van het Johannes ... - JesusKing.info

gaan.
16. Jezus werd begraven in een ‘sindōn’: een fijn linnen doek of kledingstuk. Al
de tempelkleren van de priesters en Levieten (bijv. Samuel) moesten van wit
linnen en ritueel rein zijn. De linnen mantel, die door Joodse mannen en
jongens werd gedragen tijdens gebed, en die een jongen bijna helemaal
bedekte, werd een ‘sindōn’ genoemd. Johannes Marcus vluchtte naakt nadat
hij zijn ‘sindōn’ had achtergelaten in de handen van de ‘hypēretai’, die Jezus
naar de tempelburcht Antonia brachten. (Dat Jezus zich omdraaide en naar
Petrus in het poortgebouw keek, bewijst dat Jezus’ cel, de ‘hypēretai’ en
Petrus in Antonia waren). De ‘hypēretai’ bedekten Jezus met een doek en
sloegen Hem. Jozef van Arimathea kocht een (ritueel) “reine” ‘sindōn’ nadat
hij in Antonia van Pilatus toestemming had gekregen om Jezus te begraven.
(Paulus’ bewegingen, vanuit het heiligdom van de tempel naar bovenaan de
trap, bewijzen dat het Romeinse tribunaal in Antonia was). De beminde
leerling was aanwezig bij de begrafenis. Alleen hij zegt dat Jezus Christus
werd begraven “volgens de begrafenisgebruiken van de Joden” (Joh 19,40),
dus Jezus werd begraven in een kledingstuk, waarschijnlijk het kledingstuk
van de priester Johannes Marcus zelf. Op Paasmorgen ging de beminde
leerling het graf binnen, niet om te verifiëren dat het leeg was maar om de
grafdoek te zien. Te zien dat die netjes opgerold en bij het hoofdeinde
neergelegd was als een priesterkledingstuk deed alleen de beminde leerling
(en niet Simon Petrus) geloven dat Jezus was verrezen, omdat Jezus dit voor
hem gedaan moest hebben. De grafdoek werd volgens het Evangelie van de
Hebreeën door de verrezen Jezus aan de dienaar van de (hoge-)priester
gegeven, en volgens de overlevering gingen de beminde leerling Johannes en
Maria naar Efeze in Klein Azië, en volgens sommige geleerden namen zij de
grafdoek mee daarheen. En volgens de overlevering schreef Johannes het
Vierde Evangelie in Efeze. Johannes Marcus verloor zijn tempel‘sindōn’ (en
sloeg Jezus in het gezicht) – Jezus (beeldde zijn gezicht af op de ‘sindōn’ en)
gaf hem terug aan Johannes Marcus.
(De Lijkwade van Turijn was waarschijnlijk het Mandylion (= mantel) van
Constantinopel, en wordt vaak beschouwd als de Afbeelding van Edessa, die
‘himation’ = mantel werd genoemd. De naad in de Lijkwade, de stijfselresten
erin, en dat hij opgerold (en op één plaats) was, en de ontbrekende hoeken
waaraan de kwastjes vastgemaakt waren, bewijzen dat het een Joods
(priesterlijk) tempelgewaad was, waarvan de hoeken werden afgesneden om het
feit te verbergen dat het Johannes Marcus’ unieke tempelgewaad was. Het
’petalon’, zichtbaar onder de kin van de afbeelding, kan Johannes Marcus’
borstplaat voor een overste zijn geweest, en de rolzegel op de hand het zegel van
de hogepriester.)
17. De verrezen Jezus wilde dat de beminde leerling “blijft totdat Ik kom” en
Hem niet laten volgen, en bedoelde waarschijnlijk dat Johannes Marcus
Kajafas’ secretaris en Jezus’ geheime leerling moest blijven; Johannes Marcus
bleef anoniem in zijn evangelie door zichzelf de beminde leerling te noemen,
wat overeen komt met dat hij een geheime leerling bleef en Kajafas’
secretaris, en hij bleef anoniem in zijn Evangelie volgens Marcus, als de rijke
jonge overste en vluchtende jongeman. Hij bleef anoniem omdat hij niet
geïdentificeerd wilde worden als de ‘hypēretēs’ die Jezus in zijn gezicht sloeg
ten overstaan van Annas, of als de secretaris die schreef dat in het Sanhedrin
“Allen oordeelden dat Hij de doodstraf verdiend had”.
18. In de Handelingen is er een priester die Johannes heet en die naast Kajafas zit
in de raadsvergadering in de tempel; en de geheime bespreking daarin, over
het onmiskenbare wonder dat door Petrus en Johannes van Zebedeus in de
tempel was verricht in Jezus’ naam, vond zijn weg naar het Nieuwe
Testament.
19. De beminde leerling volgde Simon Petrus en Jezus vele malen, en Johannes
Marcus volgde Simon Petrus en Jezus vanaf Gethsemane (naar zijn plaats van
eenzaam gebed en) naar Antonia, en hij volgde Simon Petrus later naar
Antiochië, en werd “een volger van Petrus” genoemd en hij zette Simon
Petrus’ verhalen op schrift in het Evangelie volgens Marcus.
76