Los Muertitos / Onze Lieve Doden - Arne Sierens

met een kan water voor u.
RAMON De rest kon verdorsten altijd.
SERAFIN Totaal onverschillig voor ons.
RAMON Wij waren lijk beesten die beter onder de tafel konden zitten.
SERAFIN Weet ge dat ik haar nooit één keer heb weten lachen
tegen ons? Wij waren uw maten, al geen avance.
Als 'k iets zei, ze luisterde niet, ze deed lijk ze me niet hoorde.
Steenhard.
RAMON Maar dan, als ze bij hem kwam, bij u Angel,
ze ging zitten naast u, ze veranderde,
ge houdt het niet voor mogelijk,
'k heb nooit een vrouw zo weten veranderen,
haar stem, haar gezicht, haar doen, alles, 't werd een andere,
ze krulde zich lijk een klein kind, ze trok Angel tegen haar borst,
of als hij met een zijn kop in haar schoot lag, 't werd een bezetene,
haar stem hoog, laag, er zat een tijgerin
met haar jong in de kamer. LA DIABLA DE DUIVELIN,
zo deed 't de ronde over haar.
SERAFIN Velen hadden schrik van haar.
IK ZAL UW SOLDADERA ZIJN
ANGEL “VAMONOS”, zei ze.
-” 'T GAAT NIET”, zei 'k haar, “
'K MOET VECHTEN. IK BEN EEN ECHTE ZAPATISTA
EN DAARBIJ VAN WAT GAAN WE LEVEN?
'T IS OVERAL OORLOG.”
Wat gingen we doen?
De volgende dag,
we gingen vertrekken uit San Luis met onze troep.
69
Los Muertitos