15 - Loetje

Loetje:
Loetje was niet alleen de naam van het café, maar ook van de
uitbater, een eik van een man met een paar enorme handen.
Oorspronkelijk dreven Loetje en zijn broer een goedlopende
slagerij in het hartje van de Jordaan, maar om het wat kalmer
aan te doen hadden ze besloten een café over te nemen. Het
café, van oudsher een wat zorgelijke buurtkroeg, met vier
royale biljarts, kreeg echter door de komst van de twee
voormalige slagers een geweldige injectie.
Vooral het snelle reclamevolkje afkomstig van bureaus in de
buurt, kreeg al snel in de gaten dat Loetje tussen de middag
de beste biefstukken van Amsterdam serveerde, vond de
uiterst merkwaardige bediening van Loetje, die zijn klanten
regelmatig placht te schofferen, uiterst ludiek, zodat het er
zowaar druk werd.
Stamgasten werden door Loetje bij binnenkomst vaak
getrakteerd op kreten als: "Vol", "Weg gezelligheid", "Hé,er
zijn nog honderd andere café's in Amsterdam, hoor" en als je
er een rekening van zekere omvang had lopen kon je een
vriendelijke bejegening als: "Paardenkop" verwachten.
Loetje was ook uiterst ad rem en je kon hem geen groter
genoegen doen dan tegen hem in te gaan, want dan trok hij
met zichtbaar genoegen alle registers open.
43
Als naar zijn idee het lunchuur voorbij was kreeg de aan de bar
geklitte groep reclamejongens standaardopmerkingen als
"Hangjassen" en "Moetje niet werke?" over zich heen.
Ook bestellen was een hachelijke aangelegenheid want
"Wat motje" en "Het lichaam zal er wel om vragen" stonden
standaard op Loetjes verbale menu.
Lopend langs de tafeltjes kon het gebeuren dat Loetje onder
het inzamelen van lege glazen je plotseling "Doorzuipe joh, je
zit hier niet voor je lol" toevoegde en ook zijn gespeelde
verontwaardiging was altijd mooi.
Als je biefstuk bestelde met een glas melk en dat veranderde
in "Nee Loet doe toch maar een pils" riep hij quasi-kwaad:
"Wat mankeert er aan mijn melk!"
Ook bedacht hij nieuwe spreekwoorden als: "Hoge bomen
maken lange planken" en" Als er één schaap over de dam is
staat het hek open", terwijl ook kreten als "Preut", "Lapswansikov"
en "Holsakkeboebe" eigen creaties waren.
Tussen de middag was Loetje echt een café voor de reclamejongens,
maar dat veranderde om een uur of zes als de wat
oudere buurtbewoners naar de kroeg kwamen en zich met de
notoire plakkers vermengden. Grijs gelokte heren met zwarte