DP december 2002 - Chiro

dossier
12 DUBBELPUNT • December 2002
Rage of Ravage?
- “Kijk, ik heb knikkers bij!”
- “Leuk hoor, en dan?”
- “Hoe, en dan? Knikkers zijn toch plezant? Spelletje spelen?”
- “Absoluut niet! Ik heb zelfs geen knikkers bij: het is immers nog geen knikkertijd!”
- “Hoe? Knikkertijd? En wanneer mag dat dan wel wezen?”
- “Geen idee, maar het is nu tollentijd, want iedereen heeft een tol bij. En daarvoor was
het Pokémon-tijd, denk ik.”
- “Maar waarom dan? Wie beslist er dan wanneer het tijd is voor zo’n rage?”
- “Stel niet zulke domme vragen! Dat gebeurt gewoon!”
- “Volgens mij weet je het gewoon niet, domkop!”
- “Jij toch ook niet? Of wel soms?!”
- “Euh, mmm, tja... misschien dat onze leider het wel weet?”
Later...
- “Rages? Oh, dat is simpel hoe dat komt. Hebben jullie ooit gehoord van het land
Ravanië? Nee, waarschijnlijk niet, het bestaat immers niet meer. Tja, je weet hoe dat
gaat hé: klein, onbetekenend landje, stomme reden, verschrikkelijke burgeroorlog en er
schiet niks meer van over.
Waarom? Ah, de economie van Ravanië draaide voor het grootste deel op de speelgoedindustrie:
het land was in zijn tijd de grootste exporteur van speelgoed ter wereld.
Duizenden producenten maakten duizenden verschillende soorten speelgoed, dat naar
alle hoeken van de wereld werd verscheept. Het motto van Ravanië was: “Recreatie:
Anders Voor Alleman!”, of kortweg RAVA!
Maar sommige producenten waren het daar niet mee eens: zij vonden dat iedereen hetzelfde
speelgoed moest maken, omdat ze dan meer winst konden halen door grotere
hoeveelheden te produceren. Ze vonden RAVA een RAVAGE (“RAVA: Gewurgde
Economie!”).
Het breekpunt kwam toen een aantal fabrikanten het “Reglement Aangaande
Gestandaardiseerde Eenvormigheid”, ook wel RAGE genoemd, deden goedkeuren: vanaf
nu was het verboden om nog verschillende soorten speelgoed te maken. Ook welk
speelgoed op welk moment gemaakt mocht worden, werd strikt vastgelegd.
Hevige betogingen tegen de RAGE liepen uiteindelijk over in een burgeroorlog die jaren
aan een stuk aansleepte. Ondanks moedig verzet tegen de RAGE moest uiteindelijk
iedereen meedoen, en kwam er een einde aan het bestaan van Ravanië als onafhankelijk
land.
Tot op deze dag blijft het Reglement Aangaande Gestandaardiseerde Eenvormigheid de
speelgoedmakers domineren. En de winkels moeten wel meedoen: anders zouden ze
gewoon niks te koop hebben! Alleen een klein groepje rebellen blijft moedig verzet plegen,
onder andere door opzettelijk met ander speelgoed te spelen dan de rest van de
wereld, als vorm van protest tegen de RAGE. Dat wisten jullie niet, he?”
- “Nee, niet echt...”
- “Sterk verhaal! Dat we dat nog niet kenden!”
- “Gaan we dan met de knikkers spelen?”
- “Ja, cool! Weg met de RAGE! Leve het verzet!”
MAARTEN SCHENK