DP december 2002 - Chiro

More documents

Recommendations

Info

POLS EERSTE CONTAINER Op een koude morgen, toen Pol opstond en in de bijtende vrieskou – die hem toch een warm gevoel vanbinnen bezorgde – een ochtendwandeling maakte tussen zijn containers, voelde hij ineens een kriebel in zijn hoofd. Het was een gek idee dat opdook toen hij uitgleed over een gladde plek tussen twee containers en pardoes belandde tussen de ‘dingen waar je kan op schrijven’. Net op dat moment zag hij Mon, de postbode, die vrolijk naar hem zwaaide, terwijl hij een klein, plat pakje bij de overburen in de brievenbus keilde. Pol wist wat hij wou: een verrassingsfeestje op het containerpark, met overal lichtjes en lekker eten en warme wijn, en chocomelk voor de kindjes. Natuurlijk was iedereen uitgenodigd, maar hoe kon Pol alle mensen van het dorp ook echt laten weten, dat ze welkom waren? Hij zat midden in een container vol dingen waar je op kon schrijven, maar Pol wilde toch graag een iets opvallender uitnodiging. Hij dacht na en zag in zijn hoofd de postbode weer dat kleine, platte pakje in de brievenbus stoppen. “Ja!” riep hij. “Geweldig, dat is het!” Pol ging meteen aan de slag, en in geen tijd had hij een heel vrachtje kleine, platte voorwerpen bij elkaar verzameld: deksels van chocopotten die je breed lachend aankeken, grappige ronde doosjes met een mooie koe erop, sigarenkistjes, kleine blikjes,… Hij stopte ze samen in een ton en schreef erbij: ‘dingen die perfect in een brievenbus passen’. 26 DUBBELPUNT • December <strong>2002</strong> Daarna liep Pol terug naar de container met ‘dingen om op te schrijven’. Hij haalde er een hele hoop mooi papier uit, maar net toen hij zijn pen uit zijn broekzak opdiepte en de uitnodigingstekst wou beginnen neerpennen, besefte hij dat hij wel heel veel werk zou hebben om al die brieven te schrijven. En eigenlijk was Pol ook niet zo trots op zijn handschrift, dat nog niets veranderd was sinds het zesde leerjaar. Hij herinnerde zich nog heel goed hoe meester Janssens steevast een vergrootglas bovenhaalde toen hij Pols gekriebel onder ogen kreeg, om vervolgens een morrend gemompel te laten horen. Pol voelde zich nog altijd wat ongemakkelijk als hij eraan terugdacht. Maar Pol zou natuurlijk Pol niet zijn, als hij ook hier niet snel een handige oplossing uit zijn mouw zou schudden. Hij kon dan wel niet zo mooi schrijven, in de derde kleuterklas was hij een kei in stempelen, en dàt was hij zeker ook nog niet vergeten! In de container ‘dingen die wegvliegen als je er niks bovenop legt’ vond Pol een prachtig stuk piepschuim, waar hij vlijtig en handig een tekst begon uit te snijden. Dat was wel even een karweitje, maar eens hij daarmee klaar was, kon hij vliegensvlug uitnodigingen voor het hele dorp drukken. Daarna voorzag hij elke uitnodiging nog van een extra verrassing uit de nieuwe sorteerfractie die hij zonet in het leven geroepen had. De volgende morgen waren de mensen van het dorp blij verrast toen ze dit in hun brievenbus vonden: Die zondag was het gezellig druk in het containerpark. Pol zei iedereen vriendelijk goeiedag en bepaalde op basis van wat de mensen meegebracht hadden aan welke tafel ze moesten zitten: een oud vrouwtje met een kapotte paraplu mocht plaatsnemen aan de tafel met het bordje ‘dingen waar je op kan leunen’, en kleine Tom – met zijn fietsbel die alleen nog maar “grr grr” deed – mocht aan de tafel met de blinkende dingen gaan zitten. Pol vergastte zijn dorpsgenoten op een lekker etentje, waar ze van bleven eten tot het op was, en hij was echt gelukkig toen burgemeester Edouard - zijn beste vriend Leopold- in zijn speech nog eens bedankte voor het goede werk dat hij leverde en vervolgens de Vlaamse containerkermis officieel voor geopend verklaarde. Speciaal voor deze gelegenheid had Pol de categorieën in zijn containerpark nog eens allemaal door elkaar gehaald. Bij de container ‘dingen om mee te schuiven’, die vlak naast de gladde
KERMIS plek stond waar Pol een paar dagen eerder op was uitgegleden, had hij met karton een doel gemaakt waar je de voorwerpen in moest proberen te schuiven. Er waren ook ‘dingen om mee te mikken’, die klein en stevig waren en die je in allerlei kapotte emmers en tonnetjes kon proberen te gooien. En er waren ook ‘dingen waar je mee kan jongleren’, en een ton met ‘dingen die je kan opvissen’ en ernaast eentje met ‘dingen die je kan grabbelen’. Helemaal aan het einde stonden op een tafeltje ‘dingen om te winnen’ uitgestald. Pol had zijn best gedaan om de mooiste dingen uit zijn containerpark apart te houden, en de dingen die een beetje kapot waren te herstellen, zodat hij een mooie prijzentafel kon voorstellen. Natuurlijk moest je wel erg je best doen om zo’n prijs te winnen, en Pol lette dan ook goed op om te zien of er niemand vals speelde. Hij merkte wel dat sommige gasten de voorwerpen niet goed gebruikten. Lag dat trommeltje oorspronkelijk niet in de container met ‘dingen om te mikken’, en zag hij daar nu niet een klein kereltje proberen hem naar zijn doel te rollen? Even voelde hij zich boos worden en wilde hij dat ventje eens duidelijk zeggen hoeveel tijd hij nodig had gehad om alles zo goed te verdelen, maar toen hij zag dat het jongetje zich toch wel goed amuseerde en hoe mooi de trommel recht in het doel rolde, bedacht hij zich en wierp hij hem snel een knipoogje toe. Daarna had Pol wel zin om zijn viskunsten te laten zien. Terwijl de meeste anderen stonden te klungelen met hun vislijn, haalde hij in een mum van tijd de hele viston leeg. De burgemeester deed Pol daarom prompt de goudvis van op de prijzentafel cadeau, netjes verpakt in een plastic zakje vol water. Een beetje later was de hele prijzentafel leeg en vertrokken de mensen lachend naar huis, terwijl ze Pol nog eens bedankten voor de prettige middag. Ondertussen was Pol in zijn container ‘dingen waar je iets in kan stoppen’ op zoek naar een geschikte woonst voor zijn gevinde vriend. Het moest groot genoeg zijn, en waterdicht natuurlijk en liefst ook doorzichtig, zodat hij zijn goudvis goed kon bewonderen. Helemaal onderaan vond hij een glazen bol die ooit rond een lamp had gezeten en die gewoon perfect was wat hij zocht. Jammer genoeg kon hij niet uit zichzelf blijven staan, maar Pol zette hem in een laagje zand, zodat hij niet meer kon omvallen. Die avond zat Pol samen met zijn goudvis naar de prachtige sterrenhemel te kijken. “Kijk eens, visje,” zei hij, “zie je al je vriendjes daarboven zwemmen?” De vis verroerde geen vin. Pol lachte: “Neenee, beste Blub – ik mag je toch zo noemen, hé? – natuurlijk zijn dat geen vissen daarboven, Je kunt de jaarthemaverhalen ook vinden op de chirowebsite: www.chiro.be/551. maar sterren. Daarboven is immers lucht, en jullie vissen hebben natuurlijk water nodig om te overleven… Hoewel, ik ben nog nooit daarboven geweest, dus eigenlijk weet ik niet zo zeker dat er daar geen water is. Eigenlijk heb ik zelfs veel redenen om te geloven dat er daar juist wél water is, want zeg nu zelf, Blub: soms kan er toch wel fantastisch veel water uit de hemel naar beneden vallen... en dat water moet toch ergens vandaan komen, denk je ook niet?” Pol keek Blub doordringend aan en meende een zweem van instemming te herkennen in de manier waarop hij rondzwom. Hij keek weer naar de hemel, en dacht na in welke categorie hij een gevallen ster zou onderbrengen… DUBBELPUNT • December <strong>2002</strong> 27
Page 1 and 2: DOSSIER RAGES HET GROOT ONDERHOUD D
Page 3 and 4: 1994, ik was derdejaars leider en o
Page 5 and 6: gesmolten. Kortom, laat de verslage
Page 7 and 8: Brieven aan de wereld In onze rubri
Page 9 and 10: Ken je dat, van die dagen die je al
Page 11 and 12: L? doen. Je verdeelt je afdeling in
Page 13 and 14: Op 5 november 2002 kwamen een twint
Page 15 and 16: wordt in de kring doorgegeven (niet
Page 17 and 18: akwi expressie “GEVANGENE MET IJZ
Page 19 and 20: chiep God de tito aarzel dan niet o
Page 21 and 22: al” toetst naar een andere en nat
Page 23 and 24: vak), wij draaien! Alle spelers kri
Page 25: erop, en vult het naar eigen oordee
Page 29 and 30: Al een tijdje geleden, namelijk op
Page 31 and 32: ychelles Madeira (Portugal) Canaris
Page 33 and 34: Wie ‘geslaagd’ is, krijgt een b
Page 35 and 36: Pobre (Tomentendipsaus. Lekker bij
Page 37 and 38: Allerliefste Mede-leiding van Bever
Page 39 and 40: AFSCHEID NEMEN Op 24 oktober 2002 o
Page 41 and 42: zoekt vrijwilligers… … voor de
Page 43 and 44: SPEEL HET EERLIJK! aantal deelnemer

DP december 2002 - Chiro

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?