Teksten Westergasfabriek boek - Evert Verhagen

het entreepaviljoen, de tweede bevat publieksruimten zoals toiletten
en een lounge en in de derde worden de voorzieningen voor artiesten
ondergebracht, waaronder kleedkamers en een artiestenfoyer. De satellieten
krijgen een staalconstructie, verder wordt veel glas toegepast.
Glazen erkers verbinden de satellieten met de gashouder,
waardoor ze min of meer los lijken te staan.
N2 Architecten
Cité des arts, renovatie bestaande gebouwen
Voor de renovatie van een tiental kleinere gebouwen en voor de
nieuwbouw van de cité des arts is het architectenbureau N2 architekten
aangezocht. De renovatieplannen zijn er in eerste instantie op
gericht de bouwwerken zo veel mogelijk te ontdoen van latere toevoegingen.
Voor de gebouwen waarin vroeger machines stonden, betekent
dit dat alleen de gevels en het dak overblijven. Zaken die aan het
gebouw worden toegevoegd – bijvoorbeeld een pantry of een toiletgroep
– krijgen zo veel mogelijk de vorm van vrije elementen die los
blijven staan van het oorspronkelijke gebouw. In andere gebouwen,
zoals de bazenwoningen, worden de niet-dragende wanden verwijderd.
In het regulateurshuis, bij de hoofdentree van de Westergasfabriek,
komen de publieksbalie (op de begane grond) en het kantoor
van de exploitatiemaatschappij (op de zolderverdieping). Ook hier
wordt de oorspronkelijke ruimtelijkheid van het interieur zo veel
mogelijk hersteld; wanden die later zijn aangebracht worden verwijderd.
Het regulateurshuis krijgt twee nieuwe, eigentijdse entrees
die zodanig door het historische gebouw snijden, dat ze het publiek
als het ware dwars door het ticket office naar het terrein van de
Westergasfabriek leiden.
Bij de cité des arts legt de bestaande situatie nogal wat beperkingen
op. Om het gasverdeelstation, dat midden op de locatie
blijft staan, ligt een zone van 25 meter waar zich niet meer dan
vijftig mensen per gebouw mogen bevinden; ook zijn beperkingen opgelegd
aan de functies van de gebouwen die binnen die zone liggen.
Daarnaast ligt onder de grond een wirwar van leidingen waarboven
niet mag worden gebouwd. Aan de twee oude gebouwtjes, het regulateurshuis
2 en het ketelhuis ammoniak, worden acht nieuwe bouwwerken
toegevoegd. Ze zijn in zekere zin ontworpen als één object met rechte
en schuine insnijdingen. De schuine richting is ingegeven door
het verloop van de ondergrondse leidingen en door de vorm van het
plangebied; ze wordt ook op andere plaatsen doorgezet. Door de hellende
vorm van het zinken dak hebben de verdiepingen opvallende
hoogteverschillen tussen de voor- en achterkant. De gevels zijn van
gebeitst hout; door de doorlopende raamstroken is de beukmaat van
7,20 meter er niet aan af te lezen.
[vervolg platte tekst:]
Terwijl iedereen de resultaten kan bewonderen van de aanleg van het
park, en straks ook van de renovatie van de gebouwen, is het de bedoeling
dat het derde grote onderdeel van het Westergasfabriekproject
juist geen zichtbare sporen achterlaat. De opgave van de bodemsanering
was er niet minder urgent om. Het onder controle krijgen