Horeca tussen de regels door - Vereniging van Nederlandse ...

voorgesteld. Dit bestaat uit meer voorlichting, een doelmatiger hulpverlening en een nieuwe
alcoholwetgeving.
Ook gemeenten zijn bezig met het alcoholmatigingsbeleid. Verschillende notities met de
titel 'alcoholmatiging' zijn inmiddels verschenen. Hiernaast dient vermeld te worden dat het
bedrijfsleven in het kader van zelfregulering een code voor alcoholhoudende dranken heeft
opgesteld. Overigens vindt volgens gegevens van het Bedrijfschap Horeca ongeveer 15 a
20 procent van het alcoholgebruik binnen Horeca-inrichtingen plaats en 15 procent binnen
paracommerciële instellingen.
Een probleem voor de gemeenten is dat nog niet duidelijk is hoe de nieuwe alcoholwetgeving
er uit komt te zien en wat dit betekent voor de huidige Drank- en Horecawet en het
daarmee samenhangende gemeentelijke beleid.
Hierbij kan opgemerkt worden dat de dienst Welzijn bij gemeenten veelal niet betrokken is
bij het beleid ter bestrijding van de overlastproblematiek.
5.2.6. Ruimtelijke ordening en woon- en leefmilieu
Een meer prangend probleem voor gemeenten heeft betrekking op de ruimtelijke ordening,
en dan met name met betrekking tot de bescherming van het woon- en leefmilieu. Het
bestemmingsplan is hiervoor veelal een te globaal en log instrument.
In een aantal gevallen wordt de leefmilieuverordening gebruikt als (tijdelijke) aanvulling op
het bestemmingsplan. De Hinderwet is een meer bruikbaar instrument, echter deze biedt
weinig houvast als de gemeente van mening is dat in een bepaalde wijk voldoende
Horeca-ondernemingen aanwezig zijn en dat een toename leidt tot een aantasting van het
woon- en leefmilieu. Het criterium 'aantasting van woon- en leefmilieu' is dan een moeilijk
operationaliseerbaar begrip.
In een aantal gevallen, waar bijvoorbeeld de Hinderwet niet van toepassing is, wordt ook
wel gebruik gemaakt van artikel 18 van de Drank- en Horecawet. Dit artikel geeft de
gemeenten de bevoegdheid om het tappen of slijten van de alcoholhoudende sterke drank
te verbieden. Dit kan de gehele gemeente betreffen, maar ook alleen een bepaalde straat
of bepaalde gelegenheden.
Artikel 18 is volgens de wetgever niet bedoeld om een maximumstelsel (kwantitatieve
maatstaf) in te voeren. Op grond van de jurisprudentie blijkt deze bepaling echter wel
bruikbaar om een ontheffingenbeleid te voeren zodanig dat overconcentratie van Horecaondernemingen
(alcoholverstrekkend) wordt tegengegaan met het oog op een ongewenste
aantasting van het woon- en leefmilieu (kwalitatieve maatstaf).
Artikel 18 is alleen van toepassing voor alcoholverstrekkende ondernemingen. Daarom
gebruiken enkele gemeenten ook wel hun autonome verordeningsbevoegheid om bescherming
van het woon- en leefmilieu te beschermen. Een dergelijke (overlast- of APV-)verordening
omvat dan alle Horeca-ondernemingen. Hierin wordt niet de vestiging verboden, maar
wordt het door een selectief beleid ten aanzien van het sluitingsuur potentiële ondernemers
feitelijk onmogelijk gemaakt een onderneming te starten in een bepaalde buurt.
SGBO/HORECA tussen de regels door 31