Zijspanrijden

Maar met die vlucht kunnen we echter lekker scharrelen. Het is in de
praktijk zo, dat het instellen van voorloop en toespoor een vrij ingrijpende
bezigheid is, die je maar niet zo eventjes tussendoor kunt wijzigen ter
aanpassing aan de verschil lende rij-omstandigheden.
De vluchtverstelling evenwel is wat makkeIijker tussendoor te regelen.
Daar is van huis uit door de diverse zijspanwagenkanten ook wel degelijk
rekening mee gehouden; 't jammere is, dat maar weinig lieden daar ook
daadwerkelijk gebruik van maken, waarschijnlijk tengevolge van
onbekendheid ermee.
Bij een vierpunts-aansluiting bestaan normaliter de onderste twee punten
uit kogel-aansluitingen. Maar ook al zou dat anders opgelost zijn, deze twee
punten zijn in feite de "dragers" van de zijspanwagen, aan die kant van het
zijspan, waar geen wiel zit. Het andere draagpunt is het wiel. Bovendien
zorgen die twee punten voor het duwen van het zijspan, voor de voorwaartse
beweging. Konstruktief lijken dat dus de meest belaste aansluitingen.
Zouden we uitsluitend en alleen rechtuit willen rijden. met nimmer ook maar
ene bocht voor de boeg. dan zou het inderdaad mogelijk zijn om met
uitsluitend die twee aansluitingen te rijden. Da's natuurlijk puur theoretisch.
Met de eerste bocht zouden er de meest rare dingen gebeuren. en wel
door de middelpuntvliedende kracht op vooral de fiets met rijder; die die twee
naar buiten wil duwen; naar links tijdens een rechter, en naar rechts tijdens
een linker bocht.
Het is voorstelbaar, dat die tweepuntsophanging als hiervoor bedoeld zo
sterk uitgevoerd wordt, dat de wringing, die de middelpuntvliedende kracht
daar op uitoefent, weerstaan wordt en de motorfiets niet omdondert.
In het verleden zijn er zijspanwagens op de markt geweest voor scooters,
die het zelfs met één aansluitpunt afdeden. Maar dat was dan wel een zeer
flinke jongen van een buis, die onder het zijspan en het scooterframe doorliep
en tegen het scooterframe gemonteerd werd met behulp van een groot aantal
hulpstrippen en -pijpen. Bepaald fijn viel er niet mee te rijden. En dat was dan
nog maar een scooter.
Met een motorfiets als krachtbron valt daar niet over te denken. We moeten
dus die fiets tegen het zijspanframe afschoren om die duwkrachten op te
vangen.
Dat wordt bereikt met schoorstangen, die van het zijspanframe schuin
omhoog lopende pijpen met aan de uiteinden inwendige schroefdraad, waarin
een schroefdraadeind past. De pijp zit doorgaans aan het zijspanframe vast,
het schroefdraadeind aan de motorfiets. Dat schroefdraadeind is in- en
uitschroefbaar, waarmee de lengte van de schoorstang variabel is. Die
31