Zijspanrijden

hoe korter de achterloop, hoe vlotter de hoek om. Hieruit volgt dat de
stuurgeoometrie, met daarin opgenomen de achterloop in hoge mate het
stuurkarakter van de solomotorfiets uitmaakt: grote achterloop toerfiets,
kleine achterloop sport-(race-)machine. Hiermee is verklaard, waarom in de
racerij wel eens is gewerkt met een snel te veranderen achterloop (twee
voorwielasgaten achter elkaar onderaan de teleskoopvork). Het wiel in de
achterste stand voor de heel snelle circuits met weinig scherp bochtenwerk
en lange rechte stukken, en in de voorste stand voor echte stuurpisteIs.
Hierbij gelden echter ook inzichten van de instrukteurs, die niet altijd met
elkaar overeenkomen.
Momenteel is het te merken dat bij steeds sneller wordende motorfietsen
men meer en meer te kampen krijgt met de rechtuit kwaliteiten (mede
veroorzaakt door het niet fijne gedrag van de banden bij konstant hoge
snelheden). Daarom worden, allengs steeds groter wordende achterlopen
gebruikt. In het verleden gold een achterloop van zo'n 80 a 100 mm als
optimaal. De Europese fabrieken houden hier nog steeds aan vast, terwijI de
Japanners vaak al (veel) meer dan 100 mm toepassen. En toch gaan die
dingen vaak ook lekker rap de hoek om.
De invloed van achterloop bij zijspankombinaties
Keren we terug tot onze zijspankombinaties. Daarvan wordt het
rechtuitrijden hoofdzakelijk bepaald door toespoor en vlucht; de achterloop
vervult een veel minder belangrijke funktie. We kunnen weliswaar niet
helemaal zonder (alhoewel een racekombinatie het wel zonder doet), maar
een beetje minder dan bij een solo-motorfiets kan geen kwaad.
Maar waarom zouden we? Is het nodig of wenselijk? Niet strikt nodig, wel
wenselijk. Waarom? Als we met de kombinatie een bocht nemen, blijft de
machine rechtop staan. Hierdoor wordt de weerstand in het stuur tengevolge
van de achterloop nu niet gecompenseerd door het schuinleggen.
Met weer andere woorden: hoe groter de achterloop hoe zwaarder je aan
het stuur moet sjorren om de hoek om te komen. Dat is vermoeiend en echt
niet strikt noodzakelijk. Vandaar dus dat een enkele fabriek die fietsen maakt
voor tevens zijspangebruik, de mogelijkheid gekreëerd heeft om die
achterloop aan dat zijspangebruik aan te passen.
Voorbeelden: de vorige typen BMW (met swing-arm voorvork) hadden het
al heel makkelijk: twee gaten achter elkaar voor de swing-armas; voorste gat
voor zijspanrijden, achterste gat voor solo-gebruik. Moto Guzzi deed er ook
wat aan, zij het wat moeilijker: die leverden desgewenst voor de modellen t/m
de 850 GT(Cal.), de inmiddels dus oudere types, een stel
zijspanvoorvorkschetsplaten. Door die boven- en onderplaat te monteren
8