Zijspanrijden

komen de vorkpoten een stuk schuiner te staan, waardoor het wiel verder
naar voren gebracht wordt: kleinere achterloop. Iets aan achterloop moet
evenwel gehandhaafd blijven (ca. 40 mm) , anders zou rechtuit de kombinatie
moeilijk te sturen worden.
In de racerij, waar slechts weinig rechtuit gereden wordt, en het alleen van
belang is om lekker makkelijk de bochten te kunnen nemen, gaat men zover,
dat de achterloop nul is: als je van de stiIstaande kombinatie het stuur
verdraait, beweegt de machine niet, het verlengde van het hart van het
draaipunt (balhoofd), waar dat denkbeeldig de grond raakt, valt precies in het
punt, waar het voorwiel op de weg staat. Konsekwentie daarvan is dat de
zijspanrenners op rechte stukkken van het circuit het stuur donders goed
moeten vasthouden, want van zichzelf is er niet veel meer over om het spul
rechtdoor te laten lopen (de geringe gyroskopische werking van het
doorgaans kleine voorwiel even buiten beschouwing latend). Deze laatste
toeIichting is bedoeld voor die handige Iieden, die wellicht zelf aan het
verbouwen zouden willen slaan om hun kombinatie lichter te kunnen sturen:
géén achterloop is Iink en voor een toerspulletje ontoelaatbaar.
Tijdens gesprekken blijkt soms dat de standhoek van de teleskooppoten
vaak aangezien wordt voor de balhoofdshoek. Dat hoeft echter beslist niet
hetzelfde te zijn. De helIing van de vorkpoten volgt uit de balhoofdshoek, de
achterloop en de afstand die de poten voor het balhoofd langs lopen; dit
laatste naar inzicht van de konstrukteur. Zoals we al vertelden, levert Moto-
Guzzi voor zijspanrijders gewijzigde balhoofdkroonplaten, waardoor de
achterloop kleiner wordt. Dat wil zeggen dat de poten in de kroonplaten
schuiner komen te staan, terwijl de balhoofdshoek zelf uiteraard dezelfde
blijft. Een heel merkwaardig voorbeeld van voorvorkmontage was het
voorlaatste model Kreidler. Daarbij zaten de poten vast in een kroonstuk
onder aan het balhoofd. Dat kroonstuk zit direkt onderaan de balhoofdspen,
dus staat er niet vóór.· Om nu toch een niet al te grote achterloop te krijgen,
staan die poten nogal wat schuiner dan het balhoofd.
Even nog een ander uitlopertje van het fenomeen achterloop. De Dnepr
Ural heeft een achteruitversnelling. Achteruitrijdend evenwel verandert de
achterloop in voorloop. En dat is oppassen geblazen. Zolang er strikt rechtuit
gereden wordt is er nog niet veel aan de hand: de krachtlijn van de stuwende
kracht naar achteren I igt precies in het verlengde van de
weerstandskrachtIijn van het wiel op de straat. Maar bij de minste of
geringste stuurverdraaling ontstaat dat bewuste koppel van krachten: de twee
krachtlijnen komen naast elkaar te Iiggen en de weerstand op straat wil met
geweld het voorwiel achter zijn aandrijfkrachtlijn aanzwiepen. Als je daar niet
op verdacht bent en het stuur losjes in de hand hebt, klapt dat gegarandeerd
uit de vingers, het stuur slaat tegen zijn aanslag aan (dat is verduiveld schuin)
9