0248;mestvergisting op boerderijniveau.pdf - BiogaS

'Mestvergisting op boerderijniveau'
De hydrolysesnelheid is laag en is snelheidsbepalend (en dus niet de
methaanvorming) Het opsplitsen van het vergistingsproces, bestaande uit vier
deelprocessen, in een tweetrapsysteem is in technologisch opzicht daardoor niet
zinvol en zeker op boerderijniveau financieel niet aantrekkelijk. Dit type vergister zal
daarom verder niet aan bod komen.
3.2.2 Benutting van biogas
Nadat biogas is verkregen door mestvergisting zijn er een drietal mogelijkheden om
dit gas om te zetten in bruikbare energie:
• biogas opwerken naar aardgas;
• biogas omzetten in elektriciteit en warmte via een brandstofcel;
• biogas omzetten in elektriciteit en warmte via een warmtekrachtkoppeling
(WKK).
3.2.2.1 Biogas opwerken naar aardgas
Voor dit proces is het belangrijk te werken met een liggende vergistingsreactor of wel
een propstroomvergister. De mest wordt hierbij aan de ene kant in de reactor
gebracht en loopt vervolgens naar de andere kant, volgens het first in-first out
principe. Er wordt bij de winning van biogas een scheiding gemaakt tussen voorgas
en hoofdgas. Bij een gemengde reactor wordt het voorgas en hoofdgas tegelijkertijd
gewonnen uit dezelfde gaszak, deze twee kunnen dus bij dit systeem niet
afzonderlijk gewonnen worden.
Het voorgas is het gas dat vrijkomt in het voorste één derde deel van de
vergistingsreactor. Dit bevat relatief weinig methaan (58%). Het voorgas wordt benut
voor verwarming van de vergister. Het biogas dat in de achterste twee derde deel
van de vergister wordt geproduceerd bevat meer methaan (68%). Dit gas kan
gereinigd worden van CO 2 , H 2 S en water met behulp van een chemische gaswasser.
Deze techniek voor reiniging van CO 2 is afkomstig uit de tuinbouw. Daar wordt in
kassen overdag CO 2 toegevoegd dat ’s nachts juist weer wordt verwijderd. Voor
zover bekend wordt dit proces nog niet bij biogas toegepast. Het gereinigde gas zou
vervolgens geleverd kunnen worden aan het net. (Nijssen, et al., 1997)
De levering van opgewerkt biogas aan het aardgasnet blijkt echter financieel
volstrekt onhaalbaar. Het gas moet namelijk onder hoge druk in het gasnet gebracht
worden. Dit is erg duur en kost veel energie. Bovendien is methaan net als aardgas
een reukloos gas. Om gaslekken snel op te sporen wordt daarom aan aardgas een
geurspoor toegevoegd. Dit zou ook voor opgewerkt biogas noodzakelijk zijn. De
dosering van dit geurspoor komt erg precies. Investeringen in apparatuur voor de
gascompressie en voor het toevoegen van een geurspoor zijn voor
mestvergistingsinstallaties op boerderijniveau volstrekt oninteressant. Een ander
probleem is de afzet van aardgas in de zomer. Doordat aardgas met name gebruikt
wordt voor verwarming van woningen is het gasverbruik in de zomer veel lager dan
in de winter. Het gas dat door een biogasinstallatie op boerderijniveau geleverd kan
worden, zou in de zomer een te groot deel van de totale gasafname uit het net zijn.
Schommeling in de biogaskwaliteit hebben daardoor een te grote invloed op de
kwaliteit van het aardgas. De nutsbedrijven zullen om deze reden het opwerken van
biogas tot aardgas niet toejuichen. Deze optie kan dus vooralsnog als niet
interessant worden beschouwd en is daarom ook niet verder uitgewerkt. (Van Lent
en van Dooren, 2001)
'Vergunningverlening en haalbaarheid van vergisting van mest en biomassa' 16