0248;mestvergisting op boerderijniveau.pdf - BiogaS

'Mestvergisting op boerderijniveau'
5 Milieuwetgeving
Mestvergisting is een ideaal procédé voor schoon hergebruik van biomassa en
opwekking van duurzame energie uit mest. Maar het is ook een extreem voorbeeld
van innovatie die vastloopt in een moeilijk te doorgronden complex van wetten en
regels. Allereerst zal onder andere het begrip “inrichting” uitgewerkt worden (§5.1),
vervolgens wordt het stroomschema toegelicht waarin aangegeven wordt welke
vergunning is vereist en wie hierbij het bevoegd gezag is (§5.2), de inhoud van de
milieuvergunning komt in §5.3 aan de orde. §5.4 beschrijft de emissierichtlijnen die
gesteld worden aan de WKK om tenslotte de eisen van de Meststoffenwet weer te
geven ten aanzien van het op- of in de bodem brengen van het digestaat (§5.5).
5.1 Vergunningverlening m.b.t. de Wet milieubeheer
Voor de milieuvergunning dienen enkele belangrijke juridische vragen beantwoordt te
worden, namelijk: (Infomil, 2001)
1. Is mestvergisting, een Wm-vergunningplichtige activiteit of niet?
2. Is er sprake van mestvergisting of van afvalstoffenvergisting in de zin van het
Inrichtingen- en vergunningenbesluit Wm (Ivb)?
Landbouwbedrijven zijn inrichtingen in de zin van de Wet milieubeheer, daarom
vallen zij onder de systematiek van vergunningen en algemene regels. Er is sprake
van een inrichting in de zin van de Wet milieubeheer, wanneer aan twee eisen wordt
voldaan:
A. De activiteit moet gedekt worden door de begripsomschrijving van “inrichting”.
Als één inrichting wordt beschouwd: de tot een zelfde onderneming of instelling
behorende installaties die onderling technische, organisatorische of functionele
binding hebben en in elkaars onmiddellijke nabijheid zijn gelegen. (Infomil, 2001)
In de praktijk wordt onder “inrichting” verstaan: alle bouwwerken en installaties
die gevestigd zijn op één bouwblok. Stallen op een andere locatie kunnen wel tot
één bedrijf horen, maar worden over het algemeen niet tot dezelfde inrichting
gerekend. Iedere inrichting heeft meestal ook een eigen Wm-vergunning. Toch is
het begrip inrichting onder invloed van jurisprudentie enigszins rekbaar. Wanneer
verschillende bedrijfslocaties technische, organisatorische en functionele binding
met elkaar hebben, kunnen deze toch als één inrichting aangemerkt worden.
Het bevoegd gezag bepaalt uiteindelijk per afzonderlijk geval of meerdere
bedrijfslocaties toch tot dezelfde inrichting horen. Blijkt uit deze beoordeling dat
verschillende bedrijfslocaties van één en hetzelfde bedrijf niet tot één inrichting
behoren, dan kan mestvergisting op één bedrijfslocatie met mest van alle
bedrijfslocaties, niet tot mestvergisting op boerderijniveau gerekend worden.
B. De activiteit moet zijn aangewezen in het Inrichtingen- en vergunningenbesluit
Milieubeheer.
De volgende landbouwbedrijven die aan de definitie van “inrichting” voldoen zijn
vergunningplichtig;
• Inrichtingen voor het bewerken, verwerken, opslaan of overslaan van meer
dan 10 m³/jaar dierlijke of andere organische meststoffen (bijlage I, categorie
7.1 Ivb, onder a, en categorie 7.2 Ivb).
• Verder kan een landbouwbedrijf met een mestvergistingsinstallatie
vergunningplichtig zijn vanwege het motorisch vermogen (bijlage I, categorie
1.1, Ivb). (Infomil, 2001)
'Vergunningverlening en haalbaarheid van vergisting van mest en biomassa' 45