0248;mestvergisting op boerderijniveau.pdf - BiogaS

'Mestvergisting op boerderijniveau'
• Zodra mest vergist wordt die afkomstig is van buiten de eigen inrichting, stijgt dit
volgens de Wet ruimtelijke ordening uit boven de normale agrarische
bedrijfsvoering. De Wro stelt vervolgens aanvullende eisen aan de locatie. In de
praktijk betekent dit dat de installatie verwezen wordt naar een daartoe
aangewezen bedrijventerrein.
• Mestvergisting is een vorm van mestverwerking en is daarom een
vergunningplichtige activiteit. De aard en samenstelling van de dierlijke mest
wordt immers veranderd.
• De milieutechnische eisen die gesteld worden aan de uitvoering van de
mestvergistingsinstallatie in de milieuvergunning, zijn niet eenduidig in
regelgeving vastgelegd en variëren hierdoor sterk, afhankelijk van het bevoegd
gezag. Er bestaat veel onduidelijkheid over emissienormen (geur, geluid, e.d.)
van vergistingsinstallaties, zodat vaak (onterecht) strenge eisen gesteld worden.
Daarnaast is mestvergisting in veel beleidskaders niet genoemd, hierdoor is
onduidelijk welke normen gehanteerd dienen te worden voor mestvergisting op
boerderijniveau.
• Om mestvergisting op boerderijniveau financieel aantrekkelijk te maken is het in
de meeste gevallen noodzakelijk om co-vergisting toe te passen. Het toevoegen
van organische producten die van buiten de inrichting afkomstig zijn, leidt echter
met de huidige wet- en regelgeving in elke hoeveelheid in juridisch opzicht tot
afvalverwerking. Aangezien afvalverwerking in het agrarisch buitengebied door
het huidige ruimtelijke ordeningsbeleid niet toegestaan wordt, moet eveneens
gezocht worden naar een geschikte locatie voor een dergelijk initiatief. Ook hier
wordt de initiatiefnemer vaak verwezen naar een daartoe aangewezen
bedrijventerrein. Co-vergisting op boerderijniveau is momenteel alleen mogelijk
met co-producten die afkomstig zijn uit de normale agrarische bedrijfsvoering van
de eigen inrichting.
• De Wet milieubeheer stelt geen specifieke eisen aan de vergistinginstallatie die
co-vergisting in de weg staan. In de Meststoffenwet worden daarentegen wel
eisen gesteld aan digestaat toepassing in de landbouw ten aanzien van gehalten
voor zware metalen in het digestaat, over emissie-arme aanwending en
uitrijtijdstippen.
• Per bedrijfssituatie zal de bedrijfseconomische haalbaarheid van een
mestvergistingsinstallatie vastgesteld moeten worden. Deze haalbaarheid is
afhankelijk van diverse factoren zoals: schaalgrootte, bedrijfssituatie,
samenstelling van de mest, warmte- en elektriciteitsbenutting en de benodigde
arbeid. Daarnaast is de investeringsruimte van het betreffende bedrijf van belang.
Indien de investeringsruimte op een bedrijf te klein is om de vergister middels een
eigen investering aan te schaffen, kan ook gedacht worden aan een
leaseconstructie of een externe financiering van bijvoorbeeld een energiebedrijf.
• Bij het verbranden van biogas in een WKK ontstaan warmte en elektriciteit. Een
bestemming voor de elektriciteitsproductie is geen probleem, want deze kan voor
eigen gebruik benut worden of aan derden(bijv. een energiebedrijf) worden
geleverd. Om extra meeropbrengsten te halen uit de installatie en zodoende de
rentabiliteit te vergroten is het belangrijk dat de warmteproductie ook benut wordt.
Warmte kan niet altijd geheel op het eigen bedrijf benut worden, zoals bij rundvee
het geval is. Voor de overproductie aan warmte dient een oplossing gezocht te
worden. Het is daarom, indien dit redelijkerwijs mogelijk is, zinvol om
'Vergunningverlening en haalbaarheid van vergisting van mest en biomassa' 90