0248;mestvergisting op boerderijniveau.pdf - BiogaS

'Mestvergisting op boerderijniveau'
zuiveringsslib) is dus het BOOM (Besluit kwaliteit en gebruik overige
organische meststoffen van 24 februari 1998) van toepassing. Voor dierlijke
mest gelden deze gehalte-eisen niet. Om nu te voorkomen dat net iets minder
dan 50% zwaar vervuilde organische stof wordt co-vergist met iets meer dan
50% dierlijke mest zal het RIKILT ook de BOOM-eisen stellen aan het
mengsel van deze co-producten met dierlijke meststoffen.
4 Worden digestaat of ander organisch materiaal aangemerkt als meststof, dan
zijn de onderstaande eisen en besluiten van kracht:
• Besluit Gebruik Meststoffen (emissie-arme aanwending,
aanwendingsverbod in winter e.d. Dit geldt ook voor BOOM-meststoffen).
Aanwendingsverbod in de winter geldt ook voor waterige fractie van
dierlijke meststoffen en voor kunstmest (zijn mogelijke producten na
vervolgbewerkingen na vergisting).
• MINAS: Het heeft de voorkeur om bedrijfseigen mest te wegen en te
bemonsteren voorafgaande aan de vergisting. Anders moet naast weging
en bemonstering van het digestaat ook het via het co-product
aangevoerde N en P door weging en bemonstering worden bepaald.
De BRL K10011 voor “Organische meststoffen en bodemverbeterende middelen van
Dierlijke Oorsprong” geeft aan welke toevoegmiddelen en hulpstoffen bij de
vergisting van mest gebruikt kunnen worden. In het algemeen kan gezegd worden:
• Opmenging van het ingangsmateriaal met additieven en hulpstoffen is
toegestaan, mits zij als “meststof” vallen onder de vigerende wet- en
regelgeving. Het ontstane mengsel moet een “meststof” in de zin van de
meststoffenwet (1947) zijn.
• Stoffen die voorkomen op de rode lijst van de Europese Verordening
Overbrenging Afvalstoffen (EVOA) zijn niet toegestaan om als additief
toegepast te worden. Stoffen die volgens de Eural worden aangeduid als
“gevaarlijk” zijn niet toegestaan om als additief toegepast te worden.
• Het eindmengsel moet minimaal 10 gewichtsprocenten op droge stofbasis
meststoffen en het totaal aan hulpstoffen mag maximaal 5 gewichtsprocenten
op droge stofbasis bevatten.
6.4 Bedrijfseconomie bij co-vergisting
De financiële opbrengsten van een vergistingsinstallatie waarin alleen drijfmest wordt
vergist, zijn beperkt. Dit komt omdat er in verhouding tot andere organische stoffen
relatief weinig biogas wordt geproduceerd uit één m³ dierlijke mest. Een goede optie
om de biogasopbrengst van een vergistingsinstallatie en daarmee de rentabiliteit te
vergroten, is door co-vergisting van andere organische producten.
Dergelijke organische producten hebben een hoger percentage organische stof dan
mest en leveren daarom relatief veel biogas per m³ product. Andere opbrengsten
kunnen worden verkregen door afval in te nemen. Eind 2002 brengt verwerking van
afval € 30,- tot meer dan € 100,- per ton op.
De belangrijkste kosten zijn gerelateerd aan het geschikt maken van de
vergistingsinstallatie als co-vergister voor andere organische producten. (Novem,
Energie uit het landelijk gebied, 2002) Daarnaast zijn er eventueel investeringen
nodig voor de opslag van co-producten. Om de biomassa zo constant mogelijk van
samenstelling te houden is een opslagmogelijkheid voor de co-producten meestal
vereist. Bermmaaisel is bijvoorbeeld een co-product dat circa tweemaal per jaar
vrijkomt, terwijl de hoeveelheid veel te groot is om direct aan de vergister toe te
voegen. Een opslagmogelijkheid biedt dan uitkomst om toch het gehele jaar een
gedoseerde hoeveelheid bermgras toe te kunnen voegen.
'Vergunningverlening en haalbaarheid van vergisting van mest en biomassa' 68