Gehoor in onderzoek 2011 - Fenac

Revalidatie - Fundamenteel onderzoek
Wat leren muizen ons?
Officiële titel: Cellulaire mechanismen en auditieve functies in slechthorende muizen
Uitvoerende organisaties: KNO/Audiologie, Neurowetenschappen, Erasmus MC, Rotterdam
Looptijd: vanaf 2004, einddatum onbepaald
Contactpersoon: Dr.ir. A. Goedegebure, a.goedegebure@erasmusmc.nl
Door middel van dierexperimenteel onderzoek kan het auditieve systeem nauwkeurig in kaart gebracht worden, wat inzicht
verschaft in de werking ervan. Een verstoring in dit systeem, bijvoorbeeld het ontstaan van slechthorendheid, zal gevolgen
hebben op de werking en aanleg. Het is mogelijk vormen van slechthorendheid te modelleren door genetische manipulatie
van muizen. Van een aantal ‘lijnen’ slechthorende muizen wordt de genetische basis van de slechthorendheid bepaald. Er
wordt gekeken naar gehoordrempelverschuiving, effecten op auditief functioneren en cellulaire mechanismen. Het inzicht
in de onderliggende mechanismen van slechthorendheid draagt bij aan een betere diagnosestelling en mogelijk adequatere
behandelmethoden.
“Bij een slechthorende zou je graag eens binnen in het hoofd willen kijken waar het nu precies misgaat met dat gehoor.
Met dierenexperimenteel onderzoek krijg je deze kans en de mogelijkheden zijn verbluffend. De uitdaging is nu om met
deze mooie technieken klinisch relevante vraagstellingen te tackelen.”
De specifieke rol van het tectoriaal membraan
Officiële titel: Actieve mechanica in een “simpel” binnenoor
Uitvoerende organisaties: KNO/Audiologisch Centrum, UMC Groningen
Looptijd: 01/2005 - 01/2011
Aard en omvang: promotieonderzoek; 6 mensjaren
Contactpersoon: Prof.dr. P. van Dijk, p.van.dijk@umcg.nl
In het binnenoor worden akoestische trillingen omgezet in neurale prikkels voor de gehoorzenuw. Deze omzetting gebeurt
door de zintuighaarcellen. Trilhaartjes op de zintuighaarcellen maken contact met een gespecialiseerd membraan, het
tectoriaal membraan. Opvallend is dat hierover vrijwel niets bekend is: het is onbekend hoe het tectoriaal membraan de
haarcellen precies stimuleert en of het een mogelijke rol speelt in de pathofysiologie van gehooraandoeningen. In dit
onderzoek wordt de mechanica van het tectoriaal membraan in een relatief simpel binnenoor onderzocht: dat van de kikker.
Doel is om meer inzicht te krijgen in de mechanische eigenschappen van het membraan en in de koppeling met de
haarcellen.
“Hier onderzoeken we een heel fundamenteel probleem: hoe worden de sensorische haarcellen eigenlijk gestimuleerd?
Van het tectoriaal membraan dat de haarcellen stimuleert weten we vrijwel niets af.”
Hoe onderscheidt het gehoor brongeluid van lawaai?
Officiële titel: Neurale basis van maskering
Uitvoerende organisaties: Neuroscience, Erasmus MC, Rotterdam
Looptijd: 04/2007 - 01/2013
Aard en omvang: postdoc-onderzoek; 4 mensjaren
Contactpersoon: Prof.dr.ir. M. van der Heijden, m.vanderheyden@erasmusmc.nl
Een belangrijke en lastige taak van het gehoor is het detecteren en verwerken van geluiden in lawaai. Een teveel aan lawaai
overstemt het signaal. De technische term hiervoor is maskering. Er is zeer veel gedragsonderzoek gedaan naar maskering,
maar de neurale basis ervan is nauwelijks onderzocht. In dit project onderzoeken wij de neurale codering van stimuli zoals
gebruikt in luisterexperimenten naar maskering. Hiertoe meten we de responsen van individuele vezels van de gehoorzenuw
van proefdieren. Het doel is een kwantitatieve beschrijving van die aspecten in de neurale code die de hoorbaarheid
van het signaal in de ruis correct voorspellen.
“Spraakverstaan in lawaai is het grote probleem bij gehoorverlies. Akoestische versterking (gehoorapparaten) of elektrische
stimulering (cochleaire implantataen) helpt hieraan niet. Mogelijke verbetering van deze apparaten vereist een
beter kwantitatief begrip van bronnenscheiding door het normale gehoor.”
26 Gehoor in Onderzoek 2011