VBG Bijlage 1a ADN - RBV advies

a) Gebaseerd op de acute aquatische toxiciteit:waarin:CL(E)Ci50mnCiL(E)C50iC i = concentratie van bestanddeel i (massa percentage);L(E)C 50 i = LC 50 of EC 50 voor bestanddeel i (mg/l);n = aantal bestanddelen waarbij i loopt van 1 t/m n;L(E)C 50m= L(E)C 50 van het gedeelte van het mengsel metbeproevingsgegevensDe berekende toxiciteit moet worden gebruikt om aan dat deel van het mengsel een acutegevarencategorie toe te kennen die vervolgens wordt gebruikt bij de toepassing van desommatiemethode;b) Gebaseerd op chronisch aquatische toxiciteit:CiEqNOECCmjnCiNOECinC0,1 NOECjjwaarin:C i = concentratie van bestanddeel i (massa percentage) waardoor desnel afbreekbare bestanddelen worden afgedekt;C j = concentratie van bestanddeel j (massa percentage) waardoor deniet snel afbreekbare bestanddelen worden afgedekt;NOEC i = NOEC (of andere erkende maateenheden voor chronischetoxiciteit) voor bestanddeel i waardoor de snel afbreekbarebestanddelen worden afgedekt, in mg/l;NOEC j = NOEC (of andere erkende maateenheden voor chronischetoxiciteit) voor bestanddeel j waardoor de niet snel afbreekbarebestanddelen worden afgedekt, in mg/l;n = aantal bestanddelen, waarbij i en j lopen van 1 t/m n;EqNOEC m = de equivalente NOEC van het deel van het mengsel metbeproevingsgegevens;De equivalente toxiciteit geeft derhalve het feit weer dat niet snelafbreekbare stoffen in eengevarencategorie worden geclassificeerd die “strenger” is dan snelafbreekbare stoffen.De berekende equivalente toxiciteit moet worden gebruikt om aan dat gedeelte van het mengsel eencategorie van gevaren op lange termijn toe te kennen, in overeenstemming met de criteria voor snelafbreekbare stoffen [Tabel 2.4.3.1 b) ii)], die vervolgens gebruikt wordt voor de toepassing van desommatiemethode.2.4.4.5.3 Indien de additiviteitsformule wordt toegepast voor een gedeelte van het mengsel, verdient het devoorkeur de toxiciteit van dit gedeelte van het mengsel zo te berekenen dat gebruik gemaakt wordtvan toxiciteitswaarden voor elk afzonderlijke bestanddeel die betrekking hebben op dezelfdetaxonomische groep (d.w.z. vis, schaaldieren of algen) en dan gebruik te maken van de hoogstetoxiciteit (laagste waarde) verkregen (d.w.z. gebruikmaken van de meest gevoelige van de driegroepen). Wanneer echter toxiciteitsgegevens voor elk bestanddeel niet beschikbaar zijn voordezelfde taxonomische groep, dan moet de toxiciteitswaarde voor elk bestanddeel op dezelfde wijzeworden gekozen als toxiciteitswaarden worden gekozen voor de classificatie van stoffen, d.w.z. dehoogste giftigheid (van het meest gevoelige organisme voor de beproeving) wordt gebruikt. Deberekende acute en chronische toxiciteit moet dan worden gebruikt om dit deel van het mengsel teclassificeren als Acuut 1 en/of Chronisch 1, 2 of 3, waarbij dezelfde criteria worden gebruikt alsbeschreven voor stoffen.ADN HOOFDSTUK 2.4 – 2011 2.4 - 12