Evidence based richtlijn voor de initiële ... - Kwaliteitskoepel

TIMING VAN DIAGNOSTISCH TRAJECTBij een aantal ziektebeelden, gepaard gaande met MR, is sprake van een ontwikkeling in de tijd van anderesymptomatologie. Indien bij het initiële onderzoek sprake is van weinig of geen bijkomende symptomatologieen er geen etiologische diagnose kan worden gesteld, is het noodzakelijk dat er een goede follow-upvolgt. Herevaluatie in langere intervallen is belangrijk om de kans op het alsnog stellen van een diagnose tevergroten: “watchful waiting” en “diagnosis by wait and see”. Hoewel de werkgroep geen onderzoeksgegevensheeft kunnen vinden over de optimale timing van het vervolgonderzoek, lijkt een interval van 1 à 2 jaarzinvol, maar dit kan afhankelijk van de ontwikkelingsfase ook korter of langer zijn.Het is vanzelfsprekend dat ook als er wel een diagnose wordt gesteld en het kind het zorgtraject ingaat, dekinderarts altijd alert moet blijven op de ontwikkeling van het ziektebeeld bij het individuele kind en eventuelewendingen in die ontwikkeling. Dit impliceert dat, ook als de kinderarts niet direct bij het zorgtrajectis betrokken, zij of hij toch een vinger aan de pols moet houden en regelmatig follow-up moet plegen.Figuur 2 geeft een overzicht van het gehele aanbevolen diagnostische traject.23