Evidence based richtlijn voor de initiële ... - Kwaliteitskoepel

R ICHTLIJN DIAGNOSTIEK MENTALE RETARDATIEgebruik ervan aan te raden of te ontraden. De bruikbaarheid van deze dure techniek is beperkt en gebruikervan kan door de werkgroep niet aangeraden worden.Voor een aantal ziektebeelden kan chromosomenonderzoek worden verricht, specifiek voor de aandoening,door middel van FISH. Voorbeelden hiervan zijn Williams syndroom en velocardiofaciaal syndroom,waarbij microdeleties van een specifieke regio van een chromosoom aangetoond kunnen worden.Indien een dergelijke microdeletie aanwezig is, zullen er altijd klinische kenmerken van het bijbehorendsyndroom aanwezig zijn.MLPA (Multiplex Ligation-dependent Probe Amplification) (Rooms et al 2004; Schoutenet al 2002 ,) ,MAPH (Multiplex Amplifiable Probe Hybridization)( Kriek et al 2004; Sismani et al 2001) en array CGH(Comparative Genomic Hybridization)(Vissers et al 2003; Shaw-Smith et al 2004), zijn nog nieuweretechnieken, die gericht zijn op het vinden van afwijkingen in het aantal copieën (deleties en duplicaties) enwaarvan nu nog onvoldoende gegevens bekend zijn om aan te geven wat de precieze plaats in depatiëntenzorg zal zijn. De werkgroep stemt in met het vigerende beleid dat de indicatiestelling voor dezenieuwe technieken vooralsnog is voorbehouden aan klinisch genetici en kinderartsen die in diagnostischonderzoek bij kinderen met MR gespecialiseerd zijn.Aanbeveling:1. In alle gevallen van mentale retardatie zonder bekende oorzaak is chromosomenonderzoek aangewezen,onafhankelijk van de ernst, het geslacht en de aan- of afwezigheid van dysmorfieën en/ofaangeboren afwijkingen.2. Onderzoek naar specifieke microdeleties behoort alleen bij klinische aanwijzingen hiervoor verricht tewoorden.6.1.2. Fragiele X SyndroomTen aanzien van het fragiele X syndroom is de situatie veel minder helder. Shevell et al (2003) komen toteen geschatte opbrengst met DNA onderzoek onder MR patiënten van 2,6%, terwijl Van Karnebeek(2005) uitkomt op 2,0% (range 0-13,6%). Gegevens van onderstaande tabel komen uit Van Karnebeek(2005).Borderline-milde retardatie Matig ernstige-diepe retardatie Mate van retardatieonbekendInstituut Geen data 0,7% Geen dataPolikliniek 2,8% 2,7% 3,1%School 1% 2,3% 3,5%Populatie Geen data Geen data 13,6%Gemengd Geen data Geen data 1,6%Totaal 1,0% 2,7% 3,1%Uit de verzamelde cijfers blijken enkele trends:- hogere opbrengst bij ernstiger MR: borderline-mild = 1,0% en matig ernstig-diep = 2,7% (VanKarnebeek et al 2005).- aanzienlijk hogere opbrengst bij mannelijk patiënten dan bij vrouwelijke patiënten: 2,0% en 0,2%respectievelijk (Van Karnebeek et al 2005).De opbrengst met cytogenetische technieken (tot 1991-1992 de enige mogelijkheid) ligt in de orde van5,4% (range 0-28,6%) (Van Karnebeek et al 2005). Deze hogere opbrengst wordt verklaard uit foutpositieve uitslagen en het niet kunnen differentiëren met andere fragiele sites in de regio Xq27-q28.DNA diagnostische laboratoria rapporteren onder mannelijke MR patiënten een opbrengst die ligt in deorde van 1-2% (Curry et al 1997; Hunter 2000). Dit betreft groepen patiënten, die in het algemeen niet30