10 magazine Leef!

Hartaanval
Sporten en gezond leven was een vanzelfsprekendheid.
OK, soms iets te fanatiek fitness,
met wat spierscheuringen tot gevolg. Dus
toen hij vorig jaar pijn kreeg in de borststreek
dacht hij ‘meneer P. heb weer te fanatiek gesport.’
Maar de pijn trok ’s nachts niet weg.
Andrea: ‘Nee, hij maakte mij niet wakker, hij
wist dat ik dan 112 zou bellen.’ In de loop van
de volgende dag vertelde hij haar van de
klachten. ‘Naar een dokter? Mwah, niet nodig.’
Uiteindelijk heeft ze hem voor het blok gezet
en een afspraak bij het Wantveld gemaakt.
Gelukkig maar, binnen no-time werd hij met
een ambulance naar het ziekenhuis gebracht.
‘Men was bang voor een hartaanval.’ Om een
lang verhaal kort te maken; 2 kransslagaderen
bleken compleet verstopt, een 3e half. Dus een
groot infarct dreigde. Zijn uitstekende conditie
bleek zijn redding. Begin november 2015 heeft
hij een openhartoperatie ondergaan in het
OLVG (Amsterdam). ‘Ik was zó boos. In het
Rijnland bleek ik het norovirus te hebben opgelopen,
dus mocht ik niet volgens planning
worden geopereerd. Ik moest een week wachten,
in halve quarantaine.’
Dág, de groeten. Gaan!
Geen grip hebben, alles volledig uit handen
geven; dat past niet echt goed bij René. Dus hij
was best bang voor de operatie. Het enorme
litteken op zijn borst piept nog net onder de
hals van zijn T-shirt vandaan. ‘Na de operatie
was mijn conditie 0,0. Mijn lichaam had me
zomaar in de steek gelaten, totaal onverwachts.
En ik had last van m’n keel, van die
buis. Praten was heel vermoeiend. Maar het is
gebeurd. Dit kan jou ook gebeuren, ik kon er
niks aan doen. Dus dag, de groeten, we gaan
gewoon door. Nee, ik ben niet psychisch in de
knoop. Niet geweest ook. In augustus moet ik
nog één keer naar de cardioloog. Ga ik onderhandelen
over medicijnen. Daar heb ik een
bloedhekel aan, dus ik slik graag zo min mogelijk.
En ondertussen kan en mag ik alles
weer. Dus GAAN!
20/6/1950: Geboren in Noordwijk, Stijntjesduinstraat nummer 16. Hij was het 7 e (jongste)
kind van vader Jan Passchier (fanatiek duivenmelker, net als René’s broer Jan) en moeder
Grietje Duindam. Andrea en René zijn samen sinds september 1971. Andrea: ‘We zijn
elkaars tegenpolen, maar het werkt nog steeds. We knappen het altijd samen op.’ Ze zijn
ouders van zoon Roald en dochter Marlou. Én hebben een kleinzoon. Andrea: ‘Vince is 5,5
jaar en woont sinds kort met Marlou in Den Haag. Tot voor kort was hij hier 5 dagen per
week, pasten wij op. Echt 2 handen op 1 buik met z’n opa hoor. Hij vindt alles leuk wat opa
leuk vindt én is van de techniek.’ René luistert, met een grote grijns op zijn gezicht; ‘Het is
een mooi ventje.’
ESTEC 1978-2011 (medewerker technische dienst) • KNRM 1972-2001 (schipper Valentijn
1990-2001) • ZVN Lid van 1965 tot 1995. En van 2013 tot tot heden. René is niet alleen zelf
nog actief op zee op een supboard, maar ook druk met opleidingen, veiligheid en rescue
bij de ZVN. En regelmatig valt hij in, als er onvoldoende bemanning is. • 2013-heden
vrijwilliger Kurt Carlsen. René met zijn vrouw Andrea
43