M-auto magazine | 20

De weg naar het EK-B
Set-up problemen op
dinsdag.
Training op maandag.
had ik het gevoel dat een stickzender het toch
niet was voor mij. Uiteindelijk de ontvanger van
mijn stuurwielzender ingebouwd om te kijken of
dat wat uitmaakte. Bleek dat ik direct een seconde
per rondje sneller was... Het spreekt voor zich dat
ik verder ben gaan rijden met de stuurwielzender
en dat de stickzender even terug in de doos is
gegaan.
Belgisch Kampioenschap
In de week voor het BK kreeg ik van mijn ouders
een splinternieuwe RB Matrix RW, dezelfde
motor die ik later van RB ook nog zou ontvangen
voor een rijtest tijdens het EK-B. Helemaal te
gek natuurlijk om zo’n cadeau te krijgen! Op de
donderdag en de zaterdag voor het BK heb ik de
motor ingereden, zodat ik nu met een betrouwbare
en legale motor mee kon rijden. Het BK zelf
ging best goed, in de kwalificaties had ik even
nodig om op gang te komen maar in de derde
kwalificatie ging het best lekker en plaatste ik me
op de zesde plaats in de halve B-finale. Na een
nette start en door het ongeluk van de nummers
vier en vijf kwam ik op de vierde plek te liggen
met wat achterstand op het kopgroepje. Door het
duel dat ontstond tussen twee en drie kon ik ze
allebei voorbijgaan en belandde ik op de tweede
plaats. Op dat moment kreeg ik te horen dat ik
voor een baaninzetter had moeten zorgen en
dus strafrondes opgelegd zou krijgen. Met dat in
het achterhoofd heb ik alles op alles gezet om als
eerste over de eindstreep te komen en niet veel
later reed ik op kop... Toen ik na vijf minuten met
enige voorsprong ging tanken leek alles nog goed
te gaan, maar twee bochten later kreeg ik een
technisch probleempje en kon ik geen gas meer
geven. Einde wedstrijd.
Eindelijk, het EK
Helaas werd het circuit vijf dagen voor de eerste
trainingsdag onaangekondigd afgesloten voor alle
rijders en clubleden en was er geen kans meer om
nog iets uit te proberen. Het BK was dus de laatste
trainingsmogelijkheid voor de grote ‘finale’ en
daarna was het tijd om alles voor elkaar te maken
voor dit evenement. Omdat het EK voor de club
in Roeselare het eerste echt grote evenement was
dat ze organiseerden was er in de dagen voor
de start van het evenement wel wat hectiek. De
provisorisch ingerichte camping was de eerste
juni/juli 2007
dagen namelijk nog niet voorzien van water,
stroom, douches of toiletten, dus dat was een
beetje behelpen voor de mensen die er als eerste
waren, wij dus... Het weekend werd toch wel een
groot succes, want met een barbecue en Belgisch
bier maak je het overal gezellig!
Trainingsdag één
Op maandag 30 april was het eindelijk tijd om
weer te gaan rijden en dat was prettig. Ik was ingedeeld
in de eerste groep en zat daardoor bij Ruben
d’Arco en Andy Rosseel. Met mij erbij als ‘Nederbelg’
was dat een mooie vertegenwoordiging voor
Nederland en België. Na een dag vrije trainingen
was ik er achter dat de banden waar ik daarvoor
mee had gereden, 37 shore rondom, veel teveel
grip gaven en ik voor hardere banden moest
kiezen. Uiteindelijk ben ik op een combinatie met
42 shore achter en 40 shore voor uitgekomen en
daarbij gebleven. De Kyosho V-One RRR Evo wordt,
zoals alle auto’s uit de R-serie, met een one-way
geleverd. Voor deze uitgebreide rijtest heb ik
daar dan ook gebruik van gemaakt en ben ik niet
overgestapt naar een differentieel. Hiermee was
ik overigens wel één van de weinige, omdat een
auto met een one-way op dit circuit wel hard gaat
maar ook heel moeilijk onder controle te houden
is. Zelf ben ik ervan overtuigd dat je met een oneway
een goed resultaat neer kunt zetten, maar als
118 of 119 van de 121 rijders voor een differentieel
kiezen dan zegt dat ook wel iets natuurlijk...
Trainingsdag twee en drie
De dinsdag was de eerste dag dat ik met een
Spektrum-module reed en dat ging perfect.
Heerlijk om je niet druk te hoeven maken over de
frequentie en gewoon te gaan rijden. De dinsdag
en de woensdag stonden verder in het teken van
het uitproberen en verder in de zoektocht naar
een goede set-up. Hoewel het circuit een redelijk
eenvoudige lay-out heeft is het een uitdaging om
dat laatste beetje te vinden waardoor je echt hard
kunt, zeker met de extreme grip die ontstaat door
het vele rijden. In mijn geval was ‘echt hard’ nog
altijd ruim een seconde langzamer als de uiteindelijke
kampioen, maar goed ik kwam hier ook niet
om te winnen. Inmiddels zaten mijn tijden laag in
de zeventien seconden en met een doelstelling
van ergens in de zestien was dat lang niet gek.
Op woensdag reed ik mijn totaal verbouwde
De trainingsbody.
Serieus overleg tussen rijder en meccano.
De sfeer zat er goed in.
Een goede meccano is het halve werk, bedankt Hugo!
wagen in bocht vier al total los, dus dat was
sleutelen geblazen. Helaas miste ik ook nog eens
mijn derde training, omdat ik terug naar Gent
moest voor mijn Franse les. Wel lekker om even
uit te waaien op de motor en je gedachten op iets
anders te kunnen richten als een autootje. Naast
het rijden was er natuurlijk ook tijd voor ontspanning,
de camping werd met de dag gezelliger met
het groeiende aantal rijders, dus werd er ’s avonds
niet alleen gesleuteld maar ook gezellig rond de
barbecues gezeten.
M-auto 33