Buiten de Orde 2010 winter

BUITEN de ORDE
Ik ben Nidal Tahrir van Black Flag, een kleine groep anarchocommunisten
in Egypte.
Juist nu is de situatie in Egypte zo cruciaal. Het begint met een
oproep voor een ‘Dag van Woede’ tegen het regime van Mubarak
op 25 januari. Niemand had verwacht dat een uitnodiging voor
een ‘Dag van Woede’ van een losse groep op een Facebookpagina,
niet echt georganiseerd, zo zou uitpakken. De groep die
‘We zijn allemaal Khalid Said’ heet (Khalid Said is de Egyptische
jongen die afgelopen zomer door de politie van Mubarak in
Alexandrië werd doodgeslagen). Het was juist op die dinsdag dat
alles begon. Het was de vonk die het hele vuur aanstak.
Interview met een anarchist
op het Tahrir-plein in Cairo,
donderdag 3 februari 2011
Hieronder volgt een interview met een lokaal anarchistisch
activist vanaf het Tahrir-plein in Caïro, Egypte, ten midden
van de revolutionaire ontwikkelingen aldaar. Dit is een
vertaling van het interview dat hij zelf naar A-infos (wereldwijde
anarchistische nieuwssite) heeft gestuurd.
DOOR YASSER ABDULLAH
Op dinsdag waren er grote demonstraties in de straten in elke
Egyptische stad. Op woensdag begon het bloedbad. Dit begon
eigenlijk op de late dinsdagavond met een poging van de politie
om een einde te maken aan de sit-in op het Tahrir-plein
(Vrijheids-plein) in Caïro. Dit ging de volgende dagen door, vooral
in de stad Suez. Suez heeft in elk Egyptisch hart een speciale
waarde. Hier was in de Egyptisch-Israëlische oorlog in 1956 en
1967 het centrum van het verzet te vinden tegen de zionisten,
waar de troepen van Sharon teruggedrongen werden. De politie
van Mubarak richtte een bloedbad aan: minstens vier mensen
vonden de dood en er vielen minstens honderd gewonden. Er
zijn gasgranaten gebruikt en er is met rubberen kogels geschoten,
later zelfs met echte. Daarnaast is er een vreemde gele stof
over de mensen gegooid, misschien wel mosterdgas. Die vrijdag
werd de ‘Jumu’ah van de Woede’ genoemd (Jumu’ah is Arabisch
voor vrijdag). Het is de heilige in Egypte als ook in veel andere
Islamitische landen, vanwege de lange gebeden op deze dag
genaamd Jumu’ah-gebeden (het vrijdagsgebed). Men had gepland
om na dit gebed de straat op te gaan om te demonstreren.
Om twaalf uur ’s middags probeerde de politie met al zijn macht
en geweld de marsen te voorkomen. Er waren veel confrontaties
in Caïro (vooral in het centrum en in Mattareyah (het oosten van
Caïro)) en in heel Egypte, vooral in Suez, Alexandrië, Mahalla
(een van de centra van de arbeidersklasse in de delta). Vanaf
‘s middags tot zonsondergang liepen in Caïro mensen naar de
binnenstad om met een sit-in op Tahrir-plein het regime van
Mubarak weg te sturen. Zij zongen de leuze ‘De mensen willen
dat het regime opkrast’. Bij zonsondergang om vijf uur ’s middags
plaatselijke tijd had Mubarak meegedeeld dat hij een avondklok
41