Buiten de Orde 2010 winter

BUITEN de ORDE
B DO
FRANKRIJK
maken en beslissingswerktuigen ontwierp. Van de belangrijkste
elementen van deze techniek kun je een lijst maken:
- Tactisch gebruik maken van vergaderingen van de
Intersyndicale (het doel was om naast de Intersyndicale
een eigen organisatie te vormen, door een volksvergadering
bijeen te roepen die kon beslissen over directe acties
en verlenging van de demonstatie).
- Steeds herhalen wat de volksvergadering werkelijk is (soeverein,
zelf besluiten nemend, georganiseerd, democratisch
en onafhankelijk).
- Een noodzakelijke geluidsinstallatie (dit is meer dan een
detail: met geluidsinstallaties kun je tegen de boodschappen
van de Intersyndicale ingaan, maar je kunt ook mensen
horen die niet de gewoonte hebben in het openbaar
te spreken).
- Een onafhankelijke geluidsinstallatie (in het begin heeft
een groep Solidairen 1 zijn draagbare geluidsinstallatie
uitgeleend, die gaf hen de gelegenheid om de actie van
de volksvergadering in hun voordeel over te nemen. Het
is echt nodig dat de volksvergadering een onafhankelijke
geluidsinstallatie op batterijen krijgt en niet afhankelijk is
van vakbondscentrales, ook al is dat duur).
- Vorming van een groep met een leuze (een dergelijk blok is
verschillende keren gevormd, dat herkenbaar is door een
spandoek en die in het centrum van de demonstratie zal
moeten staan; ga je buiten het centrum staan, dan betekent
dit dat je elke keer deelnemers verliest).
- Er moet een mannetje aanwezig zijn dat getraind is in
trucs om de manipulatie van de volksvergadering tegen te
gaan (die was nodig omdat er in het begin bureaucraten
aanwezig waren die – tot vervelens toe – probeerden de
symbolische plannetjes van hun zaakje aan de man te
brengen [...]).
- Structurering: eerst een fase van uitwisseling, dan een
fase voor besluitvorming, actieagenda, evaluatie, vorming
van een commissie, de datum van de volgende (evaluatie)
vergadering (er is evenveel tijd nodig – vaak te kort – voor
reflectie en uit respect voor de democratie van de besluiten
van eerdere volksvergaderingen).
- Bewustwording van de voordelen en valkuilen van de
media (na een tijdje kon je de aanwezigheid van de politie
en de pers op je vingers natellen; op actieplaatsen werden
we ‘opgewacht’, en daarom moeten we nadenken over
een of andere vorm van geheimhouding over afspraken en
gegevens na een besluit).
B Actie
De actie die de volksvergadering heeft besloten, moet
worden uitgewerkt en met logistieke ondersteuning worden
georganiseerd. Het is belangrijk verkenningen te doen voor
de kennis van de toegangswegen, vluchtroutes en de te
verwijderen obstakels die we op de plek zelf kunnen vinden.
Verplaatsbare obstakels mogen niet over een paar meter
weer opnieuw worden neergezet. De actie moet goed worden
uitgelegd, maar dat betekent niet dat we zomaar naar de
media moeten lopen.
EPILOOG
We moeten nu denken aan de vorming van een actiecollectief
voor Gers. Het is niet gemakkelijk te beseffen dat een sociale
beweging is afgelopen. Het actiecollectief voor Gers is gevormd
als verlengstuk van de volksvergaderingen, zonder dat we er de
democratische principes van overnemen. Voor een anarcho-syndicalistische
vakbond blijkt het noodzakelijk dat we op ideologisch
niveau duidelijk zijn en dat we niet blijven hangen in een
bepaald collectief wanneer dit zich hergroepeert op onbestemde
grondslagen van meningen van verschillende militante activisten
(waarvan het gemeenschappelijke punt eigenlijk het antikapitalisme
is). Hier kan het, met alle respect die we koesteren voor die
zeldzame mensen die een politiek en militant bewustzijn hebben,
heel snel tot activistische of affinitaire ontsporingen komen.
CONCLUSIE
Op een karikaturale manier hebben de vakbondscentrales hun
doel bereikt door de sociale beweging te saboteren. Liever willen
ze die onder hun controle smeden dan dat ze die willen uitbreiden
door de autonomie. In Gers was dit fenomeen geen uitzondering,
omdat ze altijd geweigerd hebben een interprofessionele
vergadering van arbeiders in staking op te roepen. De miezerige
argumentatie die blijkbaar bestaat uit de vrees dat een algemene
staking mislukt, loopt uit op een nederlaag zonder dat er in naam
van de vakbondseenheid iets is geprobeerd. Maar sommige
arbeiders hebben deze strijd-in-het-gelid afgewezen en nieuwe
vormen van directe en permanente actie ingevoerd. De uitdaging
is nu dat we deze contacten vasthouden die uit die acties zijn
ontstaan, zodat we weer aan de slag kunnen gaan zodra de staat
weer in een aanval gaat, die niet lang op zich zal laten wachten.
We denken met name aan de gezondheidszorg in de sociale
zekerheid die binnenkort door Financiën onder vuur zal worden
genomen. Wij zullen snel moeten zijn, georganiseerd en doeltreffend
in ons antwoord, zonder ons te laten pakken door de repressie.
We kunnen ook proberen de aanval vóór te zijn, maar dit zal
duidelijk minder mensen op de been brengen...
SIA32 (sia32@no-log.org)
NOTEN:
1 Een groep marxistisch-leninisten of trotskisten die wel voor
algemene staking waren, maar zich bij de vakbondsleiding
aansloten.
Dit is een ingekorte versie. De originele Franse tekst staat op: http://www.
cntaittoulouse.lautre.net/article.php3?id _ article=408&lang=fr
61