(Descargar) Contos de medo no museo - Rede Museística ...

Non acordaba asinar compromisos tan serios
co meu país, nin coas súas leis, co xefe de
Estado, co goberno en pleno e demais autoridades
habidas e por haber.
O único que teño na memoria, véuseme á
cabeza despois de ler aquilo e xa veredes despois
o moito que vén a conto, é un ritual que
fixen o primiero día de traballo no pozo que hai
no claustro do antigo mosteiro que ocupa agora
o museo. Nunca crin, nin agora nin daquela,
nesas supersticións pero polo si ou polo non, e
como ningún mal me podía traer, fun alí e pensei
os tres desexos preceptivos antes de botar
unha moeda polo peitoril.
Aínda teño fresco o estarabouzo que fixo
aquel peso dos de antes ao bater dentro do caldeiro
de ferro galvanizado que había, e hai,
aínda que ninguén o use, para sacar a auga do
pozo. Non sei se revelándovos agora o que desexei
entón incumpro contrato con algún ente ou
espírito, ou con algún innominado ser virtual ou
sobrenatural con competencia nestas cousas.
De todas todas, dígovos que primeiro pedira
pola saúde, logo que a sorte non me abandonase
no traballo nin na vida e, por último, desexara
que aquela moeda se convertese nun tesouro