(Descargar) Contos de medo no museo - Rede Museística ...

sei, polas túas mans de dedos longos, que es
delicada e minuciosa pero... non debes ser tan
lenta nas túas reaccións. Xa sabes... el pode vir
por ti, estará desexando que bebas sangue de
gato negro para escravizarte. E de xeonllos, nin
para pintar.
Como, loxicamente, a moza do cadro permanecía
impasible, dirixiuse a outra muller
doutra pintura:
—Antolina, ¿fixeches o que tes que facer? Fas
ben en ocultar o polgar se non queres ter problemas
co noso amo e señor..., que non che faga
o que a min me fixo —abriu as mans.
Foi entón cando me fixei. ¡Non tiña polgares!
E aínda que a distancia non me permitía observar
con nitidez, ben se notaba que eran deformes,
con dedos retorcidos que parecían non
corresponderlle.
A min soábame a súa cara. ¿Onde vira eu
aquela muller que parecía calva? Agora ben
me decato... Levaba unha blusa clara, de
xeneroso escote, que lle deixaba un ombreiro
ao aire e unha saia vermella de amplos voos.
Non entendo moito diso, pero diría que
estaba preñada.