(Descargar) Contos de medo no museo - Rede Museística ...

castañas e algún coello que cae nas trampas que
arma o Ruzo...
—Se me deixarades usar a escopeta –protestou
o aludido– comeriamos moito mellor...
—Si, ho! Moito iamos durar se andases a
tiros polo monte...–burlouse o barbas– Dispara
un e nun momento teriamos detrás a
todos os gardas...
—Sen contar co mal que andamos de munición
–interviu o rapaz que facía de sentinela–
Teño que facer garda coa escopeta descargada e
ías gastala nos coellos!
—Máis útil sería nun coello que se se che dispara
sen querer, Tino –contestou o Ruzo que
non daba o brazo a torcer.
Mentres o padriño de Elvira, que a tiña apertada
todo o tempo, causándome terribles celos,
bicouna de novo e dixo.
—Ea rapaces, eu non quero botarvos, pero é
hora de marchardes, senón vaivos coller a noite.
Era certo, e eu desconfiaba de que non caese
a escuridade antes de chegar de volta á vila.
Non é que tivese moita présa por chegar, porque
volvería a ter que resolver o meu problema
inicial: onde ir? Quizais no fondo confiaba en