(Descargar) Contos de medo no museo - Rede Museística ...

navío intergaláctico dun xogo de ordenador, dos
sms ou dos Simpson, é dicir do que falo cos meus
amigos todos os días.
—Uuuuuh, Uuuuuh!
Un ouleo, para min inidentificable, rachou o
aire sobresaltándome. Mirei para Elvira cos
ollos desorbitados.
—Lobos?
1
Contos de medo no Museo
Ela riu, tranquilizándome.
—Pero Daniel! Nunca oíches unha curuxa?
Non oíra, non. Aínda que non llo ía confesar
a Elvira, o certo é que nos arredores do piso
onde vivo non aniña curuxa ningunha e só as
coñezo das películas e dos libros de ciencias.
Seguramente haberá curuxas en Lugo, pero eu
non as oín na miña vida. E con toda seguridade
a maior parte dos meus amigos tampouco serían
capaces de distinguir o ouleo dunha curuxa dos
ouveos dos lobos, a pesar de matalos a centos na
pantalla do ordenador.
—Temos que apurar un pouco –dixo ela–
para que non nos colla a noite no monte.
Apurar, con aqueles zocos, eu non podía
apurar moito máis. Se alguén cre que é máis
37